 |
| Halil Cibran çocuklar |
Halil Cibran çocuklar sizin çocuklarınız değil:
Halil Cibran’ın “Ermiş” adlı öyküsünde yer alan bu söz derin bir anlam taşır: “Çocuklarınız sizin çocuklarınız değildir. Onlar, kendi yollarını izleyen hayatın oğulları ve kızlarıdır. Sizin aracılığınızla dünyaya gelirler ama sizden doğmazlar. Yanınızda olsalar bile size ait değillerdir.”Halil Cibran, burada ebeveynlere, bireylerin bağımsız kişiler olduğunu ve hayatlarını kendi yollarında sürdürmelerinin önemini hatırlatır. Çocukların ebeveynlerine ait varlıklar olmadığını, özgür iradeleriyle dünyada yer aldıklarını vurgular. Bu düşünce, bireysel özgürlük ile insanın kendi kaderini belirleme hakkını ön plana çıkarır.
Cibran’ın bu yaklaşımı, insanlara destek verilmesini ama onların kendi idealleri ya da arzuları doğrultusunda şekillendirilmeye çalışılmamasını önerir. Her insanın kendine özgü bir hayat amacı olduğunu vurgulayan bu söz, aynı zamanda sevgiyi, anlayışı ve saygıyı temel alan bir ilişki kurmayı ifade eder.
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil,
Onlar kendi yolunu izleyen Hayat'ın oğulları ve kızları.
Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler
Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller.
Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil.
Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır.
Bedenlerini tutabilirsiniz, ruhlarını değil.
Çünkü ruhları yarındadır,
Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz.
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları
Kendiniz gibi olmaya zorlamayın.
Çünkü hayat geriye dönmez, dünle de bir alışverişi yoktur.
Siz bir yaysınız, çocuklarınız ise sizden çok daha ileriye fırlatılmış oklar. Okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür ve büyük gücüyle yayı gererek okun uzaklara ulaşmasını sağlar. Okçunun önünde gururla eğilin.
Çünkü okçu, uzaklara giden oku ne kadar severse, başını dimdik tutarak elinde kalan yayı da o kadar sever.
Halil Cibran
Onlar kendi yolunu izleyen Hayat'ın oğulları ve kızları.
Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler
Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller.
Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil.
Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır.
Bedenlerini tutabilirsiniz, ruhlarını değil.
Çünkü ruhları yarındadır,
Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz.
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları
Kendiniz gibi olmaya zorlamayın.
Çünkü hayat geriye dönmez, dünle de bir alışverişi yoktur.
Siz bir yaysınız, çocuklarınız ise sizden çok daha ileriye fırlatılmış oklar. Okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür ve büyük gücüyle yayı gererek okun uzaklara ulaşmasını sağlar. Okçunun önünde gururla eğilin.
Çünkü okçu, uzaklara giden oku ne kadar severse, başını dimdik tutarak elinde kalan yayı da o kadar sever.
Halil Cibran
Yorum Gönder