BABALAR NEDEN YALNIZDIR

Babalar Neden Hep Yalnızdır?

🏠 Baba Dedigin… 🧔♂️ Neden Hep Anneler Ön Planda? Toplumun Gözünden “Yalnız Baba” Fenomeni! 😅

Çocukların dünyasında anneler başrolde, babalar ise genellikle yardımcı oyuncu. 

Peki bu durumun ardındaki nedenler neler? 

Toplumun bu ironik tabloya bakış açısı nasıl şekilleniyor?

Çocuklar neden babaları "arka plan" görüyor? 

Toplumun babalığa bakışındaki çarpıtmalar,

🧔♂️ "Baba Dedigin… Neden Hep Gölgede Kalıyor? Toplumun Yalnız Baba Sendromu ve İronik Gerçekler!"

Çocuklu bir evde sabah:
🧒 “Anneeee, karnım acıktı!”
👧 “Anneeee, ödevimi yapamıyorum!”
👩👧👦 Anne, bir elinde tost makinesi, diğerinde matematik kitabıyla koştururken…
🧔♂️ Baba, koltuğa gömülmüş, elinde kumanda, iç geçirir: “Ben de buradayım… 😐”

Peki neden çocukların gözünde babalar, annelerin gölgesinde kalan “arka plan karakterleri” gibi hissediyor? 

Toplum neden babalığı “yanlışlıkla unutulmuş bir rol” olarak kodluyor? 

Gelin, bu “yalnız baba” sendromunu toplumsal çarpıtmalarla** masaya yatıralım!

Baba, Sen Dur… Ben Hallederim! 🍼👶 vs. 🛠️📺

Toplumun “ebeveynlik algoritması” şöyle işliyor:

• Anne = ❤️‍🔥 Şefkat + Sonsuz Sabır + Her İşi Aynı Anda Yapabilme Yeteneği
• Baba = 🤷♂️ “Ara sıra tamir yapar, maç izler, çocuğu okula bırakır…”

Çocuk “Yere düşünce bile” anında ilk refleks “anne”ye koşar. 

Baba, “yedek kulübesi”nde beklerken, toplum da bu durumu pekiştirir:
 

Babalık: Görünmez Emek, Görünmeyen Kahraman!” 🕶️

Baba, çocuğu parka götürdüğünde:

• 👩🦰 Komşu teyze: “Ay, annesi nerede? Çocuk hasta mı?”
• 🧔♂️ Baba: “Yok, ben… babayım.” 😑

Toplum, babaları “çocuk bakımında amatör” görürken, annelere “profesyonel” muamelesi yapar. 

Hâlbuki:

• Baba’nın omzunda uyuyan çocuk = 🛌 “Uyusana artık!” çığlıkları…
• Anne’nin omzunda uyuyan çocuk = 📸 Instagram’da 500 beğeni.

Toplumun Baba Takıntısı: Ya Hero Ya Zero!” 🦸♂️🚫

• Anne işe odaklansa = 💼 “Çalışan kadın güçlüdür!”
• Baba işe odaklansa = 💔 “Çocuğunu ihmal ediyor!”

Hadi canım! 🥲 Baba, evde çocukla Lego yaparken bile toplumun gözünde “yardımcı oyuncu”. 

Anne aynı şeyi yapsa “süper anne” rozeti takılıyor.

Baba Yalnızlığı: Bir Kahve, Bir Sessizlik… ☕🔇

Toplumun babalara biçtiği rol: “Bankamatik - Duygusal ATM”.

• Para kazan ✅
• Evde bozulanları tamir et 
• Arada bir “Hadi babamızla bizi gezdir” ✅

Peki ya duygusal ihtiyaçlar? 🥺
🧔♂️ Baba iç çeker: “Kimse ‘Baba nasılsın?’ diye sormuyor der…”

Son Söz: Babalar da İnsan! 🚨

Toplumun “annelik kutsal, babalık opsiyonel” bakışını değiştirme vakti! 

Çocukların gözünde baba, “anneliğin gölgesi” değil, “eşit bir kahraman” olmalı. 

Belki o zaman babalar, “Ben de buradayım!” derken kendini kayıp eşya gibi hissetmez. 😉

Babaların Sessiz Çığlığı

Bir gölge misali, evde dolaşır,
Baba denen varlık, yalnızlığı yaşar.
Anne sahnededir, alkışlar onun,
Baba arka perdede, silik bir figürü taşır.

Toplumsal kodlar, zincirler vurur,
Erkek adam ağlamaz, der, susturur.
Duygular gizlenir, içe kapanır,
Baba, yalnızlığın koynunda yanandır.

Çocukların gözünde, uzak bir nokta,
Anne sıcak bir yuva, baba ise koca.
İşten eve döner, yorgun ve bitkin,
Yalnızlığıyla baş başa, sessiz ve sakin.

İronik bir tablo, güldürür ağlatır,
Baba süper kahraman, yalnızlığı yaratır.
Toplumun aynası, çarpık bir suret,
Baba yalnız, anne ise kudret.