BARIŞ HEMEN ŞİMDİ

Barış hemen şimdi

Barış; Geç Kalmadan Hemen Bu gün

🕊️ Kendi Gölgesine Savaş Açan İnsan

🔥 Kedinin Pençesi, Köpeğin Dişi.

Babam itfaiyeciydi. Mesleğinin ilk yıllarında haftada bir gün eve gelirdi. Şimdiki Kütahya Belediye İş Hanı'nın bulunduğu yerdeydi İtfaiye Müdürlüğü. Daha sonra, 70'li yıllarda günlük sekiz saatlik çalışma uygulaması başladı. Ücretler düşüktü ve dışarıdan yemek yemek pek mümkün değildi. Öğle yemeklerini sefertasıyla götürürdük.

Bir gün yine yemeğini götürdüm. Tam kapıdan içeri girecekken bir cayırtı, bir gürültü koptu. Bir kedi ile köpek kapışmış, köpek kediyi köşeye sıkıştırmış, kedi ise ön patileriyle köpeğin kafasına tutunmuş, arka patileriyle köpeği tırmalıyordu. Yedi sekiz yaşlarındaki korkuyla hızla içeri kaçtım.

Babam yemeği bitirdi, sefertaslarını topladım, döneceğim.
Tam kapıdan çıktım ki, az önce kavga eden kedi ve köpek yan yana yatıyor, cansız...
Bir kedi ve köpek, neden savaştıkları belli değil.
Birkaç dakika sonra ikisi de yan yana, ölü.
Neden dövüştüler?
Belki de sadece gölgeleri için.
Bizim en büyük kavgamız da kendi gölgemizledir. İnsan bazen kendi benliğini düşman görüp ona savaş açar ve çoğu zaman, hem kedi hem köpek gibi yan yana cansız kalırız.

🎭 Egonun Maskeleri: Selamlaşan Ama Barışmayanlar

• Tokalaşmalar tiyatro dekorudur. 
• Gülümsemeler vitrindir, 
• Samimiyet raf arkasında. 
• Esnaf, diğer esnafın rızkına göz diker; 
• Aile içi ilişkiler, bir buz pisti üzerinde yürürken kurulan dengeye benzeR.
• Sert bir kelimeyle kırılıverir. 
• Ego, toplumun üzerine giydiği dikenli bir palto; 
• Herkes giyiyor, kimse çıkarmıyor.

🌱 Fıtrat mı Kılıf mı?

“İnsan fıtratı böyle,” demek, çöpü halının altına süpürmektir.
Fıtrat, suçu tabiatla örtme sanatı.
Ama en çorak toprağın altında bile bir tohum uyur.
İyilik tohumu...
Bir damla empatiyle filizlenecek. Barış bu tohumun boy vermesidir.

🧳 Emeksiz Nimete Doymayan Ruhlar

Kimileri hayatı bavulla yaşıyor: içine kendi koymadığı eşyaları yerleştirip, hiç tanımadığı bir istasyona gidiyor. 

• Düşünmeden mirasla, 
• Çalışmadan maaşla, 
• Gayret göstermeden hakla... 

Bu insanla barış kurmak, boş bavula hayal yüklemeye çalışmak gibidir.

🔥 Herkesin Elinde Ateş, Kimsenin Yanmak İstemediği Dünya

Başkasının ateşine su dökmek yerine kendi ateşiyle ısınılamıyor.
Kıskançlık, kibir, haset...
Cehennem odunları gibi içimizde birikiyor.
Dünya bir bahçeydi, biz onu odunluğa çevirdik.
Cenneti uzakta değil, içimizde aramalıydık ama biz içimizi savaş alanına çevirdik.

🍃 Son Söz: Barış, Hayatın Kılcallarında

Barış bir afiş değil, bir alışkanlıktır.
Her sabah bir selam, her akşam bir affetme...
Birbirimizi tanımadığımız hâlde anlamaya çalışma cesareti. “Barış hemen şimdi” demek, içimizdeki çocukla barışmak demek;
O saf çocuk ki hâlâ kediyle köpeği barıştırabileceğine inanır.

Barışın Şiiri

Bir adam selam verdi, selamı titredi boşlukta.

Gülümsemesi 

Gözyaşından daha yapay, 

Tokalaşması bir dikenli tel gibi.

Esnaf, rızkına kilit vurur başka esnafın; 

Aile, buzda yürürken çatlak arar.

Ego, kuma gömülmüş bir diken: 

Her adımda biraz daha kanar.

Fıtrat dersen, çürümüş bir etiket,

Takılır kötülüğe, aklar her pisliği. 

Oysa en sert kayanın içinde bile bir damla iyilik gizlenir, 

Yeter ki empatiyle oyulsun içi..

Emeksiz nimet, boş bir bavulda taşınan hayal; 

Bir diğeri düşünsün, bir diğeri yaşasın,

Ama sen… 

Sen hep al, hep iste…

Kıskançlık bir yangın, 

Cehennem odunu herkesin elinde; 

Kimse yakmak istemiyor kendi yüreğini, 

Ama başkasının sıcaklığını çalmaya razı.

Barış, afiş değil, 

Köşe başında unutulmuş bir mendildir,

Biz bu dünyayı bahçeye çevirmeliydik, gül ekmeliydik,

Ama dikenlerimizi suladık yıllardır.

Ahmet ATAM