ŞAHKULU İSYANI NE ZAMAN OLDU

 .

Şahkulu İsyanı, 1511 yılında, Şah İsmail'i kurtarıcı olarak kabul eden Şahkulu önderliğindeki Kızılbaşlar tarafından II. Bayezid yönetimindeki Osmanlı İmparatorluğu'na karşı gerçekleştirilmiş bir isyandır. İsyan, dönemin siyasi ve toplumsal koşullarının bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır.

Şahkulu İsyanının başlıca sebepleri:

• İç siyasi çekişmeler: II. Bayezid döneminde, oğulları Ahmed ve Selim arasında taht kavgası yaşanmaktaydı. Bu kavga, devlet yönetimini zayıflatmış ve isyan için uygun bir zemin hazırlamıştı.
• Dış tehditler: Safevi Devleti'nin yükselişi, Osmanlı İmparatorluğu'nun güney sınırlarını tehdit etmekteydi. Bu tehdit, Kızılbaşlar arasında milliyetçi duyguları harekete geçirmişti.
• Toplumsal eşitsizlikler: Osmanlı Devleti'nde, Kızılbaşlar, Sünnilerin karşısında ikinci sınıf bir vatandaş muamelesi görmekteydi. Bu durum, Kızılbaşlar arasında hoşnutsuzluğa neden olmuştu.

Gelişimi

Şahkulu İsyanı, 1511 yılı Nisan ayında, Kütahya'da başladı. Şahkulu ve adamları, Kütahya'yı ele geçirerek Karagöz Ahmed Paşa'yı öldürdüler. Ardından Bursa üzerine yürüyen Şahkulu, şehri kuşattı. Ancak şehri alamayarak, Sivas'a yöneldi.

Şahkulu'nun isyanı, kısa sürede Anadolu'nun birçok yerinde yankı buldu. Kızılbaşlar, isyana destek vermek için ayaklandılar. İsyancılar, birçok Osmanlı şehrini ele geçirdiler.

Osmanlı Devleti, isyanı bastırmak için harekete geçti. Vezir-i Azam Hadım Ali Paşa komutasındaki Osmanlı ordusu, Sivas yakınlarında Şahkulu'nun ordusu ile karşılaştı. Çubuk ova Savaşı'nda Osmanlı ordusu galip geldi ve Şahkulu öldürüldü.

Sonuçları

Şahkulu İsyanı, Osmanlı Devleti için önemli sonuçlara yol açtı. İsyan, devlet yönetimindeki zayıflıkları ortaya koydu ve iç siyasi çekişmeleri daha da körükledi. İsyan, ayrıca Kızılbaşlara karşı Osmanlı yönetiminin baskıcı politikalarını daha da şiddetlendirdi.

Şahkulu İsyanı, Osmanlı Devleti'nin tarihinde önemli bir dönüm noktası olarak kabul edilmektedir. İsyan, devletin geleceği üzerinde önemli bir etkide bulunmuştur.

---

Sultan II. Bayezid döneminde yaşanan Şahkulu isyanı, 1511 yılında Anadolu'da meydana gelen büyük bir sosyal ve siyasi ayaklanmadır. İsyanın sebepleri arasında, Osmanlı Devleti'nin merkezi otoritesinin zayıflaması, Timur'un Anadolu'yu istila etmesi, Safevi Devleti'nin bölgede yaymaya çalıştığı Şii propagandası ve vergi yükünün artması sayılabilir. 

İsyanın lideri Şahkulu, Safevi Devleti'nin kurucusu Şah İsmail'in yakın akrabası ve halifesi olan bir Türkmen şeyhiydi. Şahkulu, Teke sancağında başlattığı isyanı, Kütahya, Bursa ve İzmit'e kadar genişletti. Osmanlı ordusunu birkaç kez yendi ve Sultan II. Bayezid'in oğlu Şehzade Ahmet'i de esir aldı. Ancak, 1511 yılının temmuz ayında Sapanca Gölü yakınlarında yapılan bir savaşta Osmanlı ordusu tarafından öldürüldü. 

İsyanın sonuçları ise, Osmanlı Devleti'nin Anadolu'daki otoritesini yeniden sağlaması, Şii etkisinin bölgeden uzaklaştırılması ve Sultan II. Bayezid'in tahtını koruması oldu. Ayrıca, isyan sırasında ortaya çıkan bazı yeniçeri grupları, daha sonra Osmanlı siyasetinde önemli rol oynayacaklardır.