Kader şiiri

Kader ne der:

Gök kubbede yıldızlar döner durur,
Her biri bir kaderi fısıldar,.
Kimi bahtı yüce, kimi bahtı kara,
Yazılmış her şey, değişmez asla.

Düşünme ne olacak, ne gelecek,
Kaderin önünde eğil, secde kıl.
Çırpınmak faydasız, çekme boşuna kürek,
Ne yazılmışsa onu yaşarsın..

Ne yapsan da kaderden kaçamazsın,
Ne kadar çabalasan da.
Bir ipte bağlıdır her canlının nefesi,
Kesilir o ip, biter her şeyin hevesi.

Ağlama kaderine, sitem etme yarına,
Belki de en güzel günlerin saklı yarında.
Sabırlı ol, tevekkül et yüce yaratana,
O'ndan gelir her şifa, her dermana.

Kader bir denizdir, biz de birer gemi,
Bazen dalgalar vurur, bazen sakin sular.
Yolculuk uzun ve zor, ama var bir sonu,
Ulaşırız bir gün, ebedi limana.

Gök kubbede yıldızlar, kaderin yazgısı, 

Döner durur, her biri bir efsane, bir sır. 

Bizler figüranlarız bu büyük tiyatroda, 

Değişmez bir kader baştan yazılmış rollerimiz, 

Ne yapsak da kaçsak da, kaderden kaçamaz, 

Yazılmış alnımıza, neşe de keder de. 

Bazen güleriz, bazen ağlarız bu hayatta, 

Her şeyin sebebi, kaderin cilvesi.

Kadehlerde, kaderin izlerini ararız, 

Bazen bir cevap buluruz, bu esrarengiz oyunda. 

İçmeden sarhoş oluruz, unuturuz dertleri kederleri, 

Buluruz huzuru Kaderin kollarında.

Gelin dostlar, kaldıralım gökyüzüne kadehlerimizi , 

Kaderin yazgısına, bir nevi  okuyalım meydan.

Belki değiştirebiliriz, bu yazılmış oyunu, 

Ya da kader değiştirsin kötü yazgımızı.

Ömer Hayyam'ın rubaileri gibi, 

Doldurur içimizi, kaderin gizemi. 

Aşk, ölüm, hayat, her şey bir muamma, 

Çözmeye çalışırız, her daim bu büyük bilmeceyi.

Gök kubbede bir yazı var, ne desen o, 

Ne yapsan o, ne dersen o. 

Kader denen bir zincir varmış, ne kadar çırpınsan o, 

Ne kadar çabalasan da o.

Dün ne idiysem bugün de o, 

Yarın da o olacağım. 

Kader denen bir perde varmış, 

Ne kadar açmaya çalışsan da o.

Gel, doldur kadehi, şarabı kana kana içelim, 

Kederi, gamı  bırakalım bir kenara. 

Kader denen bir oyun varmış, 

Ne kadar isyan etsen de son radde o.

Doğmak da kader, ölmek de kader, 

Aşk da kader, ayrılık da kader. 

Kader denen bir deniz varmış, 

Ne kadar yüzmeye çalışsan da hep o.

Felek denen bir çember varmış, 

Döner dururmuş durmadan. 

Kader denen bir ok varmış, 

Hedef her zaman sen .

Eyvah ki, kader denen bir pusu da varmış, 

Her an başımıza gelebilecekmiş. 

Eyvah ki, kader denen bir sır varmış, 

Hiç kimse de çözemeyecekmiş.

Ama ne olursa olsun, yitirmeyelim umudumuzu , 

Çünkü kader denen bir mucize varmış. 

Değişirmiş her şey belki bir gün, 

O gün, kim bilir belki kaderimiz de gülermiş.

Ahmet ATAM