Türkiye'de siyasetin yargı yoluyla dizayn edilmesi, demokratik kurumların işleyişini, toplumsal dinamikleri ve uzun vadeli siyasi istikrarı ciddi şekilde etkilemekte olup. Bu durumun yakın ve orta vadede muhtemel sonuçları ile yüzleşmek de kaçınılmazdır: nelerdir bu sonuçlar

Hukukun Üstünlüğünün Zayıflaması

Yargının siyasallaşması, hukukun üstünlüğü ilkesine duyulan güveni sarsar. Mahkemelerin tarafsızlığını kaybetmesi, bireylerin hak arama özgürlüğünü ve adalet duygusunu zedeler. Bu durum:

• Yatırımcı güveninin azalmasına, ekonomik belirsizliklerin artmasına yol açabilir.
• Toplumda kutuplaşmayı ve hukuki çözüm arayışlarındaki çatışmaları artırabilir.

Muhalefetin Baskı Altına Alınması

Yargının siyasi bir araç olarak kullanılması, muhalefet partilerinin, liderlerinin veya sivil toplum kuruluşlarının sistematik olarak baskı altına alınmasına neden olabilir. Bu durum:

• Demokrasiye olan inancı zayıflatabilir.
• Alternatif siyasi aktörlerin ortaya çıkmasını zorlaştırabilir ve demokratik temsil zayıflar.

Toplumsal Kutuplaşmanın Derinleşmesi

Adaletsizlik algısının yaygınlaşması, toplumsal kutuplaşmayı artırabilir. İnsanlar, yargı kararlarını siyasi olarak gördükçe devlete ve kurumlara olan güven azalır. Orta vadede bu durum:

• Sosyal huzursuzluklara ve protestolara zemin hazırlayabilir.
• Daha radikal siyasi hareketlerin güç kazanmasına neden olabilir.

Uluslararası İtibar ve Yaptırımlar

Yargının siyasallaşması, Türkiye'nin uluslararası alanda demokratik değerler açısından eleştirilmesine neden olur. Bu durum:

• Avrupa Birliği ve diğer uluslararası kuruluşlarla ilişkilerin gerilmesine yol açabilir.
• İnsan hakları ihlalleri gerekçesiyle yaptırımları gündeme getirebilir.

Uzun Vadeli Kurumsal Tahribat

Yargının araçsallaştırılması, diğer devlet kurumlarında da benzer tahribatlara yol açabilir. Uzun vadede:

• Bürokrasi ve adalet sistemi liyakat esasından uzaklaşabilir.
• Devletin karar alma mekanizmalarında etkinlik kaybı yaşanabilir.

Çözüm ve Alternatifler

Bu tür bir sürecin etkilerini azaltmak için:

• Bağımsız ve tarafsız yargı ilkelerinin güçlendirilmesi,
• Sivil toplumun ve bağımsız medyanın desteklenmesi,
• Demokratik değerlerin eğitim yoluyla yaygınlaştırılması gereklidir.

Eğer bu süreç kontrolsüz şekilde devam ederse, Türkiye’nin demokratik ve toplumsal yapısında uzun süreli ve telafisi mümkün olmayan kalıcı hasarlar meydana gelebilir.

Bir terazi kurmuşlar,
Adını adalet koymuşlar.
Bir kefesinde boş vaatler,
Diğerinde kelepçe sesleri…
Hangi taraf ağır basar,
Hak mı, yoksa güç mü karar verir?

Hakim kürsüsü taht olmuş,
Siyaset cübbesi İktidar
Vicdanın sesi boğulmuş,
Beyaz bir kağıtta kap kara leke..
Şahit misiniz? diye sorar biri,
Ama şahitlik.
Yalnız suskunlukta kalmış.

Mahkeme salonu bir sahne,
Avukatlar pandomim oynar.
Hakikat bir köşede ağlar,
Tanıklar yalanlarıyla alkışlanır.
Sanık ise sahneye bile çağrılmaz,
Çünkü suç.

Çok önceden yazılmıştır.

Adalet bir cambaz ipi,
Altında uçsuz bir boşluk.
Halk bakar yukarı,
Düşecek mi? diye.
Ama ipte yürüyen bellidir,
Siyasetin üzerine kırbaçla yürüyendir.

Kelepçeler, gül yaprağı gibi sunulur,
Kara tahtaya beyaz harflerle yazılır.
Hukuk devleti! der biri,
Diğeri kahkahasını tutamaz.
Ve bir duvar yazısı belirir:
Adalet, güçlülerin gölgesinde saklanır.

Ey terazinin tartıcıları,
Ey yasaların yazıcıları!
Görmez misiniz çatlakları,
Tarih sizi, mizahın diliyle yazacak!
Bir gün adalet, maskesini çıkaracak,
Ve dünya,

Alkışlayanları olduğu kadar,

Susanları da yargılayacak.

Şiir Ahmet ATAM