Herkesin Havası Kimsenin Ekmeği
Şeyh Bedrettin'den İlhamla: Herkesin Havası, Kimsenin Ekmeği Şiiri:
Şeyh Bedrettin'in eşitlik ve adalet anlayışından esinlenerek yazılmış bu şiir, hava, su ve ekmek metaforlarıyla derin toplumsal mesajlar veriyor
Gökyüzü sonsuz bir deniz,
Bulutlar serbestçe yüzer mavi deryada.
Rüzgâr, her yüreğe eşit dokunur,
Bir yaprağı öperken, diğerini de okşar usulca.
Ama neden ekmek,
Birinin sofrasında yığınken,
Diğerinin rüyasında bile kırıntıdır?
Yağmur, toprakla dans eder,
Yağmur, toprakla dans eder,
Bir damlası bile ayrım yapmaz.
Ne var ki, topraktan filizlenen başaklar,
Neden sadece bir çift elin olur da,
Binlerce göz susuz kalır bir vaha da?
Acı, gece gibi kaplar herkesi,
Acı, gece gibi kaplar herkesi,
Ama neden bazı yüreklerde
Acılar daha koyudur,
Ve bazıları hiç bilmez bu acıyı?
Ay ışığı herkese ulaşır,
Ay ışığı herkese ulaşır,
Ama bir sokak köşesinde üşüyen bir bedene.
Neden daha az dokunur,
Sıcacık duvarların ardındakinlere kıyasla?
Hava, su, ışık...
Hava, su, ışık...
Hepsi ortak birer nefesken,
Neden ekmek bir duvarın ardında saklanır,
Ve acı, bazı omuzlara daha ağır yüklenir?
Oysa bilmez mi dünya;
Oysa bilmez mi dünya;
Bir kırıntı, bir damla ve bir nefes,
Bölüşüldüğünde çoğalır,
Paylaşıldığında sonsuz olur...
Belki bir gün,
Belki bir gün,
Rüzgâr gibi özgür olur ekmek,
Ve acı, bir çocuğun gülüşünde kaybolur..
Şiir Ahmet ATAM
