Farklı Düşün, Birlikte Yaşa: Ayrılık Değil Dayanışma

Farklı Fikirlerde Olmak Dostluğa Aykırı mıdır? Gerek spor ve gerekse siyaset toplumu tam orta yerinden ikiye böldü, hele bazıları var ki benim gibi düşünmeyen sosyal medyada bile arkadaşlığımdan çıksına kadar işi ileri götürebiliyor. Farklı düşünmek gerçekten bir ayrılık mıdır, yoksa kültürel bir zenginliğe mi dönüşür? Aynı fikirde olmak mı huzuru getirir, yoksa farklılık mı sohbeti derinleştirir? Fikir ayrılıkları insanları uzaklaştırır mı, yoksa birlikte yaşamanın daha renkli bir yolunu mu sunar? Gelin bunları konuşalım. Fikir ayrılıkları çatışmaya mı yol açar, yoksa ortak bir ezgiye mi evrilir? Aşık Veysel demiş ya hani: Koyun kurt ile gezerdi, fikir başka başka olmazsa... Güzel söz ama... Ben orada biraz duruyorum. Çünkü bence fikir başka başka olmalı ki yol renkli olsun. Fikirler Renk Paletidir. Herkes aynı şekilde düşünseydi, dünya gri bir yer olurdu. Fikirler, ressamın paletindeki renkler gibidir: mavisi, kırmızısı, hatta bazen çılgın bir yeşili bile vardır. Ancak hepsi bir araya geldiğinde bir tablo ortaya çıkar diye düşünüyorum. Fikir ayrılıkları çatışma değil, çeşitlilik olmalı. Aynı sofrada acı biberle yoğurt bir arada durabiliyorsa, insanlar da durabilir diyorum. 🗣️ İfade Özgürlüğü: Düşüncenin Nefesi Bir ülkede hatta bir ortamda Fikir zenginliği varsa, ifade özgürlüğü onun nefesidir; Nefes alamayan fikir ölür. “Seninle aynı fikirde değilim ama fikrini söyleme hakkını sonuna kadar savunurum” demek, medeniyetin temeli değil midir? Zaten herkes aynı şeyi düşünecekse, konuşmanın ne gereği nede anlamı kalır. 🧩 Farklı Düşünce, Aynı Masa Benim için fikir ayrılığı, aynı masada farklı yemekler yemek gibidir. Sen mantıyı seversin, ben baklavayı. Ama aynı masadayız, aynı sohbetin içindeyiz. Fikirlerimiz çatışabilir, ama kalplerimiz kırılmasın yeter, öyle değil mi? Çünkü fikirler çarpıştığında değil, asıl susturulduğunda tehlikeli olur. 🚪Ayrışmak mı, Açılmak mı? Ayrışmak kolaydır. Seninle aynı fikirde değilim, hadi eyvallah deyip kapıyı çarpıp gitmek kolay. Ama asıl zor olan, o kapıyı açık bırakmaktır. Farklı düşünen biriyle yol almak, bazen kurtla koyun gibi hissettirse de, belki de yolun sonunda birlikte otlanacak bir çayır vardır. Konuşmadan münazara etmeden bilemezsin ki! Aynı Yolda Yürümek İçin Aynı Düşünmek Mi Gerek ? Bir fikir, Başka bir fikir ile zıtlaştığında ne olur? Kırılır mı? Yoksa yeni bir şekil mi alır, Bir ezgi gibi, bir sohbet gibi mi olur. Bir fikir, başka bir fikre çarpınca kırılmaz. Cam değildir ki bu, daha çok su gibi akar, Birbirine karışır, bazen gökkuşağı olur, Bazen çamur. Ama akar. Aynı düşünmek, Aynı duvara yaslanmak değil midir? Duvar sağlamdır belki, Ama gölgesi hep aynı yerde durur. Farklı düşünmek, gölgeyi oynatır, Işığı çağırır, sıcağı paylaştırır.. Aynı düşünmek, Aynı duvarın tuğlası olmak gibi. Sağlam ama sıkıcı. Ben farklı fikirleri, Duvara yaslanmış sarmaşık gibi isterim. Kıvrılır, dolanır, ama duvarı güzelleştirir. Koyunla kurt aynı rüyada yürür mü? Yürür. Yeter ki rüya ortak olsun, Niyet temiz, yol açık, söz dürüst. Fikirler, Bir sofrada duran baharatlar gibidir. Kimisi acı, kimisi tatlı, Ama hepsi yemeği tamamlar. Sadece tuzla yaşanmaz, Sadece şekerle de. Ayrı düşünmek, Ayrı düşmek değildir. Bir sazın telleri gibi, Her biri başka ses çıkarır, Ama ezgi birdir, Dinleyen birdir, hisseden birdir. Peki neden korkarız farklılıktan? Çünkü sessizlik kolay, Aynılık rahattır. Ama rahatlık, her zaman doğruyu vermez. Bazen dikenli bir fikir, gülün kokusunu taşır. Bana göre aynı fikirde olmak elbette huzur verir, lakin farklı fikirde olmak ufuk açar. Ben koyunla kurdun aynı yolda yürümesine inanırım. Yeter ki niyet temiz, dil dürüst, kalp açık olsun.