İkinci bahar şiiri

Hayatım boyunca çok bahar gördüm, her biri farklı bir renk ve lezzetle geldi. Bazıları sıcacık bahar güneşi gibi, bazıları ise sert ve soğuk kış fırtınası gibi. Yıllar sanki gözümün önünden geçen bir film şeridi gibi. Sevinçler, hüzünler, başarılar, hatalar... Hepsini birer anı, birer ders olarak görüyorum.

Gençlik:
Doldururdu hayalleri,uyumsuz beklentiler,
Huzurlu bir yuva arar şimdi.
Çökmüş omuzlar feri kaçmış o gözler.
Kimisi ikinci bahar diyor buna,
Çabalamak boşuna isyanda iken dizler.

Hayaller:Basit bir kır evi, bahçesinde meyveler,
Doymak değil, tatmak için.
Bir tas çorba, bir bardak çay yeter.
Kimisi ikinci bahar diyor buna,
Kabul etmezken bile mideler.

Yaşam:
Alışır insan yaşlandıkça, çok yemez,
Fazla konuşmaz, yoktur çünkü dinleyeni
Sadece izler hayatı kendi akışında.
Kimisi ikinci bahar diyor buna,
Yok sayılmak olsa da, yetmiş yaşında.

Anılar:
Bir gölge gibi takip eder anılar,
Huzuru arayan yorgun bedeni.
Kara yazı yazıldı sanma, böyledir insanın kaderi.
Kimisi ikinci bahar diyor buna,
Umursamaz, saymazsan gelip gideni.

Gerçekler:
Mıknatıs gibi çeker yeni yarin,
Her ne kadar göçsede oturduğun yerin
Rehavet sararken battaniyeni sıcacık ve serin.
Kimisi ikinci bahar diyor buna,
Olsa da koltuk kanape yeni sevgilin.

Kalabalıklar:
Boğar artık ruhu, yorar bedeni,
Hep kendi sesini dinlemek ister,
Duymak istemez artık hiç bir şeyi.
Kimisi ikinci bahar diyor buna,
Uzaklaştırınca çevrenden herkesi.

Farklı sesler:
Dudaklar kapalı kulaklar sağır.
Ferini kaybetmiş o muhteşem gözler
Bilinmeze doğru giderken eğer
Umurunda bile değildir kim ne der.
Kimisi ikinci bahar diyor buna,
Kalmamış sağlam azan olmuş hep heder.

Yazmak:
Dökülürken kelimeler kağıda,
Mısralara şiirlere dönüşür,
En güzel arkadaş olur kalem,
Her derdine kafiyeler üzülür.
Kimisi ikinci bahar diyor buna,
Şair olursun, edebiyat bilmeyen.

Basitlik:
Anahtar kelimedir bu sonbaharda,
Az eşya, az insan, az yemek,
Huzurlu bir yarın için.
Vaktinde verdi isen emek.
Kimisi ikinci bahar diyor buna,
Aslında dağıttını topluyorsun demek.

Bana sorarsanız.
İkinci bahar diye bir şey yok,
Hiç giden gelir mi geri.
Ham hayal bütün hepsi.
Umutlar kalmışken bir kemik bir deri
Kimisi ikinci bahar diyor buna,
Hadi len, öte git bas geri.

Son:
Hayat merdivenlerini düzgün örenler,
Onlar her daim mutlu mesut gülerler.
Uyumlu bir eş, kaptı isen o sel yatağından,
Hele birde şirin mi şirin torun torba.
Kimisi ikinci bahar diyor buna
Muhasebe defterini karıştırırken sayfa sayfa.

Çok bahar yaşadım. Her biri farklı bir renk, farklı bir lezzet. Ve şimdi, bu güzel yolculuğun sonuna yaklaşırken, minnettarım ve huzurluyum.


Ahmet ATAM