Karanlık ve aydınlık şiiri
Karanlık ve aydınlık şiiri
İnsan nedir? Melek mi, şeytan mı?
Yoksa bir gölge mi , karmaşık ve gri.
Doğamız mı yazar kaderimizi,
Doğamız mı yazar kaderimizi,
Yoksa seçimlerimiz mi yönlendirir bizi?
Savaşır durur yüreklerde her daim.
Melek mi yoksa şeytan mı, hangisi galip?
Seçimlerimizin esiri miyiz, yoksa Ya Rab.
Doğamız mı belirler kaderimizi?
Doğamız mı belirler kaderimizi?
Yoksa çevremiz mi şekillendirir benliğimizi?
Ailemizin mi gölgesindeyiz hep?
Yoksa özgür irademiz mi yazar kaderimizi?
Fakirlik mi iter bizi karanlığa?
Fakirlik mi iter bizi karanlığa?
Yoksa eşitsizlik mi körükler öfkemizi?
Şiddet mi besler içimizdeki kini?
Yoksa sevgi mi aydınlatır kalbimizi?
Seçimlerimizdir anahtar,
Seçimlerimizdir anahtar,
Iyiye ve kötüye açılan kapılar.
Sevgiyi seçebiliriz merhamet ve şefkatle,
Ya da nefret saçarız öfke ve kinle.
Hatalar yaparız hepimiz,
Hatalar yaparız hepimiz,
Önemli olan ders almaktır her düşüşten.
Kalkmaktır her seferinde, daha da güçlü bir şekilde,
Işığa uzanmaktır umutla ve her seferinde.
İçindeki iyiliği besleyen,
İçindeki iyiliği besleyen,
Sevgiyle sarılır herkese.
Güzel bakan, güzel görür
El ele, yürek yüreğe .
Aile ve çevre mi şekillendirir benliğimizi,
Yoksa toplum mu dikte eder kuralları?
Yoksulluk, eşitsizlik ve şiddet mi,
Yoksulluk, eşitsizlik ve şiddet mi,
Nedir karanlığa sürükleyen bizi.
Sevgiyi seçenler,
Yıkar atar nefretden duvarları.
Şefkati tercih edenler
Şefkati tercih edenler
Sarıp sarmalar yaralı ruhları.
Her birimizde var,
Her birimizde var,
Bir iyilik tohumu, filizlenmeyi bekleyen.
Kim ki Sularsa o tohumu,
Kim ki Sularsa o tohumu,
Sevgi ve merhamet filizlenir hemen.
Ahmet ATAM
