Ben sizden değilim

 

Ben sizden değilim

Ben sizden değilim şiiri.

Ben sizden değilim,
Benim dünyam başka bir diyar,
Yalanın pabucunu dama atıldığı,
Riyanın boyası döküldüğü bir dünya.
Doğruluk, burada güneş gibi doğar,
Gölgesi bile ısıtır üşüyen vicdanları.

Adalet, terazi ellerimde,
Benliğime yerleşmiş zaten.
Hoşgörü rüzgar gibi eser.
Siz, yargılayarak konuşurken.
Ben empati kurarım,
Ayakkabılarınızı giymem gereksiz,
Çünkü benim ayaklarım,
Bir başka bir yolda zaten.

Sevgiyle ekmeğimi bölüşür,
Saygıyla paylaşırım soframı.
Sizin dünyanızda ise bıçaklar,
Ekmeği değil, gönülleri keser.
Dilinizde bir ahenk var, evet,
Ama ardında bir maske,
İçtenlik aramak yok,
Çıkmaz labirentler var içinizde..

Dikte edilen hiçbir şey kulak asmam.
Bu kulaklar, 

Gerçeğin melodisine alışık,
Sahte alkışların gürültüsüyle sağır değil.
Benden başka kimsenin,
Kâğıda yazdığı yol haritasına ihtiyacım yok,
Çünkü pusulamı kalbimde taşıyorum.

Ben sizden değilim,
Belki bu yüzden tuhaf görünüyorum.
Siz mi normalsiniz, ben mi anormalim,

Belki de kara mizah burada saklıdır;
Kim bilir, çirkin dünyanızın bakış açısıyla
Sorarım nerede haklısınız.

Ben sizden değilim.
Ama size selam ederim yine de,
Çünkü insanı insan eden,
Ne olduğudur değil,
Neyi unuttuğudur bazen.

Ne bayrağımı pazarlık masasına serenlerin,
Ne tarihimi.

Üç kuruşa satanların izinden giderim.
Türklüğümü, 

Bir tabelaya sıkıştırılmış sembollerden,
İnancımı ise, 

Altın tahtlarda oturan yobazlardan almadım.
Vatan ve millet sevgim, 

Sloganların gürültüsünde değil,
Şehitlerin sessiz duasında büyüdü.

Ben kimsenin önünde eğilmem,
Ne bir şeyhin elini öperim,
Ne de bir liderin gölgesine sığınırım.
Benim zaten bir inancım var.
Para ile satılan din derslerinden,
Kameralara oynayan şarlatanların,
Bölük pörçük yalanlarından nasiplenmem.

Emperyalizme karşı çıkmak adına
Bölücülerin masasına oturmam.
Sözde özgürlük naraları atanların,
Zehirli dillerine kanmam.
Milliyetsiz milliyetçilerle aynı sofrada,
Emevi Arapçılığını Türkçülük diye sunanlarla,
Hiçbir ortak yanım yok, hiçbir izim de.

Bu vatan benim,
Türkiye Türklerindir,
Asli sahipleri bu toprakta konuk değildir.
Ama bugün,
Kuluçka makinelerinde üreyen.
Ve dahi nice başkaları,
Kendi evimizde bizden daha öndedir.
Bunun hesabı sorulacak bir gün,
Ve o gün.
Ne aldatıldık diyerek kaçabilecekler,
Ne de kıvırarak kurtulabilecekler.

Gelecek kuşaklar affetmeyecek bizi,
Ve şehitlerimiz.
Onlar can verdiler;
Biz ise onların kanıyla,
Sahte kahramanlıklar yazdık.
"Şehitler ölmez, vatan bölünmez" dedik,
Ama bölücülerle aynı yolda yürüdük.

Ben..

Ne şiş yansın ne kebap diyenlerden değilim,
Ne de:

Zalimlerin oyununda figüranlık edenlerden.
Anamızı ağlatanların yanında halay çekerlerken,
Elinde mendil sallayanlardan hiç değilim.

Ben...
Ben sizden biri değilim.
Bu topraklarda, patates tarlası,
Şehitler, kuru kalabalık değil.
Kanla sulanan bu vatanın pazarlığını yapanlar,
Bir gün kendi terazilerinde tartılacak.
O devran bir gün döner,
Gün gelir o hesap sorulur.
Ve ben ne unuturum, ne de affederim.

Çünkü..

Ben sizden değilim.

Ahmet ATAM