Trump’ın Netanyahu ile yaptığı basın toplantısında Erdoğan’a edilen güzelleme boşuna değildi. O övgülerin perde arkasında, Gazze’den Türkiye’ye olası bir “nüfus transferi” anlaşması mı var? Belki de artık sadece Türkiye haritası değil, demografik yapısı da "yeniden çiziliyor."

Suriye Yetmedi, Şimdi Sıra Gazze'de mi?

Türkiye zaten yaklaşık 10 milyon sığınmacı ile boğuşurken, şimdi bir de Gazze’den insan taşıma fikri kulislerde dolaşıyor. Suriye’den, Afganistan’dan, Afrika’dan gelen yüz binlerce kişiyle bile baş edemeyen bir ülkenin, şimdi Gazze halkını kabul etmesi hangi akla hizmet?

Sosyal Barışa Etkisi: “Burası artık kimin ülkesi?”

İlk etkisi toplumsal huzurda kırılmalar olacaktır. Vatandaş, kendi çocuğu üniversite mezunu işsizken, sokakta elinde son model telefonla dolaşan, kira vermeyen, vergi ödemeyen ama devletin her türlü desteğinden yararlanan yeni “misafirlere” bakıp sinir krizi geçirecek.
➡ Toplumsal öfke tırmanacak, ayrımcılık artacak ve belki de daha kötüsü, iç barış ciddi şekilde zedelenecek.

Ekonomik Etki: “Zaten batar durumdaydık, şimdi dibi gördük”

2025 Türkiye’sinde asgari ücret açlık sınırının altında, enflasyon çift haneli ve işsizlik almış başını gitmiş. Gazzelilere barınma, sağlık, eğitim ve yardım paketleri sunmak demek, zaten kısıtlı olan kamu kaynaklarının daha da bölünmesi demek.
➡ Memur maaşları, emekli ikramiyeleri, eğitim bütçesi vs. her şey daha da kısıtlanacak.

Demografik Etki: “Yeni vatandaşlar, yeni seçmenler!”

Daha önce Suriyeliler üzerinden uygulanan "vatandaşlık karşılığı seçmen ithalatı" modeli, bu kez Gazzelilerle mi sürdürülmek isteniyor?
➡ Yarın bir gün seçimlerde birkaç yüz bin yeni oy çok işe yarar, değil mi?

Erdoğan Bu Hamleyi Neden Kabul Eder?

• Uluslararası vitrine oynamak: "Bakın Müslüman kardeşlerimize sahip çıkıyoruz" diyerek içerde-dışarda PR çalışması.

• ABD ve Batı’nın gözünde “iyi çocuk” olmak: İsrail’e dokunamayan Erdoğan, çözümü Gazzelileri ülkeye alarak göstermelik bir “yardımseverlik” ile örtbas etmekte bulmuş olabilir.

• Seçim yatırımı: Yeni seçmen yaratma, toplum mühendisliği ve oy devşirme fırsatı olarak görülüyor olabilir.

Sonuç: Erdoğan’ın Siyasi Kazancı, Halkın Sosyal Travması

Gazzelilerin dramı elbette yürek burkucu. Ancak Türkiye, artık kendi vatandaşına bile yeterli hizmet veremezken, başka halkları sırtlamayı göze alacak durumda mı?

➡ Ülkenin taşıyabileceği yükü hesaplamadan, dış güçlere selam çakmak uğruna atılan adımların bedeli, sadece ekonomik değil; kültürel, sosyal ve demografik bir çöküş olabilir.

Son Söz: Misafirlik bir yere kadar...

Bir milletin “misafirperverliği” ancak ev sahibinin evi ayaktaysa anlamlıdır. Ama ev sallanıyorsa, misafirle birlikte çöker!

Artık sığınmacı alacak gücümüz yok. “Kardeşlik” adı altında ülkenin sosyolojik yapısı değiştiriliyor. Göz göre göre...

Misafirliğin Sonu Şiiri

Yalınayak geldiler, gözyaşıyla ıslandık,
Onlar ağladı, biz ağladık,.
Derken biri dedi: “Bunlar kalıcı!”
Evdeki hesap değişti, oldu gönül kırıcı.

Kira fırladı, iş azaldı, huzur eridi,
Dilimizden anlamayanlar sokaklarda gezdi.
Yetmedi acılar, şimdi Gazze yolda,
Sözde insanlık, gerçekte al-ver var bu oyunda.

Kardeş dedikçe gözlerimiz doldu,
Ama kardeşlik değil, artık bir yük oldu.
Çocuklarımın yarını belirsiz,
Reis, sırf oy için bu nasıl bir kriz?

Amerika güler, Batı sırt sıvazlar,
Bizim sırtımızda her taş taşırlar
Bir gece daha karanlık, bir sabah daha yorgun,
Ve ülke hâlâ ne olduğu belirsiz misafir ağırlar,

Ahmet ATAM