Türk Kürt Arap Söylemi Kosova Modeli

Anayasada etnik kimliklerin yer alması Türkiye için nasıl bir risk oluşturur?

Türk Kürt Arap Söylemi Yugoslavya Modeli

Erdoğan’ın Türk-Kürt-Arap Söylemi ve Kosova Modeli: Türkiye İçin Tehlike Çanları mı Çalıyor?

Erdoğan’ın Türk-Kürt-Arap söylemi, ikinci açılım süreci ve  Yugoslavya “Kosova modeli” tartışmaları gündemde. 

Anayasada etnik kimliklerin yer alması Türkiye için nasıl bir risk oluşturur?

Türkiye’de siyaset, satranç tahtasında oynanan bir oyun gibidir. 

Yanlış bir hamle yalnızca oyunu değil, tahtayı da kaybetmenize neden olabilir. 

Erdoğan’ın son dönemde sıkça dile getirdiği “Türk, Kürt, Arap” vurgusu da böyle bir hamle olarak yorumlanabilir. 

Bazı çevreler bunun “barış ve kardeşlik modeli” adıyla sunulsa da perde arkasında Kosova modeli benzeri bir planın gizleniyor olabileceğini öne sürüyor.

Türkiye’de ikinci açılım süreci denilen şey gerçekte neye hizmet edebilir? 

Anayasada “halklar” kavramı yer alırsa ülke nasıl bir durumla karşılaşır? Gelin, bu konuyu günlük bir dille, basit örneklerle ele alalım.

Kosova Modeli Nedir? 

Kosova, Yugoslavya’nın dağılma sürecinde bağımsızlığını ilan eden bir bölge. 

Önce “biz kardeşiz” dediler, ardından anayasada kendilerini ayrı bir halk olarak tanımlattılar. Daha sonra Birleşmiş Milletlere “kendi kaderimizi tayin hakkı” için başvurdular. 

Sonuç: Kosova, bağımsız bir devlet olarak ortaya çıktı.

Türkiye’de de benzer bir yol izlenirse, tablo şöyle olur:

Önce “Türk, Kürt, Arap” gibi farklı kimlikler vurgulanır. 

Sonra “Türkiye halkları” ifadesi anayasaya girer. 

Ardından birileri çıkar, “biz ayrı bir halkız” diyerek BM’ye başvurur. 

En sonunda ise ülke parçalanmanın eşiğine gelir.

Bu süreç, bir evi önce odalara ayırmaya benzer. 

Herkesin kendi odası olur, ancak sonunda her oda kendi kapısını dışarıya açar ve ev dağılır.

Açılım Süreci: Kardeşlik Söylemi mi Tuzak mı?

2009’da başlayan “demokratik açılım” sürecini hatırlayın. O dönemde de “barış” ve “kardeşlik” söylemleriyle başlanmış, ardından hendek savaşları ve şehirlerin yakılması gibi olaylara kadar varılmıştı. Tabi ki Türk halkı angut ve balık hafızalı, hemen unuttu o günleri

Bugün gündemde olan ikinci açılım süreci de benzer bir rotaya girerse, sonuçları Türkiye için çok daha ağır olabilir. 

Artık mesele yalnızca siyasi açılım değil, anayasanın yeniden yazılması konusu. 

Bu da ülkenin temel direklerini sarsabilecek bir durum.

 

Anayasa’da “Halklar” İfadesi Tehlikesi

Düşün Bilal, bir futbol takımı var: “Türk Milli Takımı.” Bu takımda Laz, Kürt, Çerkes, Arap… hepsi aynı formayı giyiyor, çünkü amaç ortak: maçı kazanmak.

Ama bir gün biri çıkıp “hayır, herkes kendi formasıyla çıksın” diyor. 

Kürtler yeşil forma, Araplar sarı forma, Türkler kırmızı forma giyiyor. 

Sonuç? 

Takım ruhu dağılıyor. 

Sahada ortak bir hedef yerine bölünmüş bir görüntü oluşuyor. 

Ve o takım kaybetmeye mahkûm oluyor.

Anayasada “Türk milleti” yerine “Türkiye halkları” gibi bir ifade kullanılırsa da aynı şey olur. Ortak kimlik zayıflar, herkes kendi kimliğini ön plana çıkarır.

 

Birleşmiş Milletlere Başvuru Senaryosu

Diyelim ki anayasa değişti ve “Kürt halkı”, “Arap halkı” gibi ifadeler eklendi. 

Yarın bir gün biri çıkıp “biz ayrı bir halkız, kendi kaderimizi tayin etmek istiyoruz” diyerek BM’ye başvurursa ne olacak?

Bu durum, evin tapusunu yabancıların eline vermeye benzer. 

Artık ülkenin kaderi senin değil, başkalarının kararına bağlı olur. 

O gün geldiğinde, Türkiye masada Kosova gibi tartışılır hale gelir.

Tarihten Dersler: Yugoslavya’nın Dağılması

Bir zamanlar güçlü bir devlet olan Yugoslavya, etnik kimlik üzerinden yapılan siyaset nedeniyle parçalandı. 

• Slovenya, 
• Hırvatistan, 
• Bosna, 
• Kosova derken geriye sadece küçücük bir Sırbistan kaldı. 

Türkiye de benzer bir hata yaparsa, haritalar yeniden çizilmeye çalışılır ve bu haritaları biz değil, başkaları çizer.

 

Türkiye’nin Çimentosu: Ortak Kimlik

Türkiye’nin ayakta kalmasını sağlayan temel unsur, ortak bir kimliktir: 

Türk milleti. 

Bu kavram kimseyi dışlamaz; aksine, herkesi bir araya getiren bir şemsiye işlevi görür. 

Ancak bu şemsiye kaldırıldığında, herkes yağmur altında yalnız kalır. 

Sonuçta ne barış kalır ne kardeşlik.
Aksine, sürekli kavga eden odalara bölünmüş bir ev ortaya çıkar.
Biraz stratejik Düşünelim.
Neden Şimdi?

Peki neden şimdi bu söylem öne çıkarılıyor? Bunun birkaç ihtimali var:

• Seçim stratejisi: Etnik gruplardan oy kazanma girişimleri.
• Dış baskılar: Batı ve ABD’nin Türkiye’ye “azınlık hakları” bahanesiyle yaptığı baskılar.
• İç hesaplar: İktidarın pozisyonunu güçlendirecek siyasi hamleler.

Sonuç: Birlik Olmadan Dirlik Olmaz

 
Türkiye’nin geleceği, etnik kimliklerin anayasaya eklenmesiyle değil, ortak bir kimlikte buluşulmasıyla şekillenir. 

Kosova modeli gibi senaryolar bu ülkeye sadece bölünme, parçalanma ve kaos getirir.

Barış ve kardeşlik, farklılıkları “millet” çatısı altında birleştirerek sağlanabilir. 

Unutulmamalıdır ki bir ülkeyi yıkmanın en kolay yolu, onu bölmektir.

Halklar Pazarı Şiiri

Bir pazaryeri kurarlar,
Türk, Kürt, Arap diye tezgâh açarlar,
Kimi kimliğini tartar, kimi geleceğini satar,
Kasadaki adam güler
Batan gemini malları bunlar

Millet denen çatı yıkılır,,
Kiremitler kimlik diye torbalara doldurulur,
BM kapısında sıraya girer hepsi,
Biz ayrı eviz derler,
Ama anahtar,
Yabancının cebinde bilirler.

Bir zamanlar tek beden olan ülke,
Vitrin mankenleri gibi,
Her uzvu ayrı kıyafette.
Kol Kürt, bacak Arap, gövde Türk…
Ama kafayı sorarsan,
O Washington’da unutulmuş.

Kardeşlik diye başlatılan masal,
Yine hendeklerde biter,
Barış sofrası mı kurulmuş?
Ama herkes kendi tabağını alıp
Yan masaya oturmuş.

Ve millet dedikleri o tek kelime,
Bir çivi gibi çıkarılır haritadan.

Geride kalan?
Küflenmiş bir tablo,
Üstünde yazıyor:
Bu ülke halklar pazarında satılıktır diyor.

Ahmet ATAM.