Osmanlı'dan İrlanda ya yardım

Sultan Abdülmecid Han'ın İrlanda'ya Yapmış Olduğu İnsani Yardım.

19.Yüzyılda İrlanda'da yaşanan Büyük Kıtlık, milyonlarca insanın hayatını kaybetmesine ve büyük bir insani krize yol açmıştı. Bu zorlu dönemde Osmanlı İmparatoru Sultan Abdülmecid Han'ın gösterdiği dayanışma, tarihe geçmiş önemli bir olaydır.

Yardımın Kapsamı: Maddi Yardım: Sultan Abdülmecid Han, İrlanda'daki açlığı duyarak kişisel olarak 10.000-pound tutarında bir bağışta bulunmuştur. O dönem için oldukça büyük bir miktar olan bu bağış, İrlanda halkına umut olmuştur.
Gıda ve İlaç Yardımları: Paranın yanı sıra, Sultan Abdülmecid Han, İrlanda'ya üç gemi dolusu erzak, ilaç ve tohum göndermiştir. Bu yardımlar, açlık çeken halkın temel ihtiyaçlarını karşılamaya yönelikti.

Yardımın Önemi: İnsani Bir Tutum: O dönemde Osmanlı İmparatorluğu da kendi iç sorunlarıyla uğraşmasına rağmen, Sultan Abdülmecid Han'ın İrlanda'ya uzattığı yardım eli, Osmanlı İmparatorluğu'nun insani değerlere verdiği önemi göstermiştir.
Dünya Çapında İtibar: Bu yardım, Osmanlı İmparatorluğu'na dünya çapında büyük bir saygınlık kazandırmıştır. İrlanda halkı, Osmanlıların bu fedakarlığını asla unutmamıştır.
İngiltere ile İlişkiler: İngiltere o dönemde İrlanda'yı sömürgesi altında tutmaktaydı. Osmanlı'nın bu yardımı, İngiltere'nin de dikkatini çekmiş ve iki devlet arasındaki ilişkilerde önemli bir dönüm noktası olmuştur.

Engeller ve Sonuçlar: İngiliz Engelleri: Osmanlı yardım gemilerinin Dublin limanına yanaşmasına İngilizler izin vermemiş ve gemiler Drogheda limanına yönlendirilmiştir.
Kalıcı Etki: Buna rağmen, Osmanlı'nın yardımı İrlanda halkının hafızalarında derin izler bırakmıştır. İrlandalılar, Osmanlı'nın bu jestini bugün bile minnetle anmaktadır.

Sonuç olarak, Sultan Abdülmecid Han'ın İrlanda'ya yaptığı yardım, sadece bir maddi destek değil, aynı zamanda iki farklı kültür arasındaki dayanışmanın ve insanlığın evrensel değerlerinin bir göstergesi olmuştur. Bu olay, tarih boyunca hatırlanan ve takdir edilen önemli bir insani yardım örneğidir.

Not: Bu olayın detaylarıyla ilgili farklı kaynaklarda küçük farklılıklar olabilir. Ancak genel olarak anlatılan hikaye budur.

---
İrlanda Patates Kıtlığı (1845-1849), bir milyonun açlıktan ölmesine ve bir milyonunun çoğunlukla Kuzey Amerika'ya gitmek üzere anavatanını terk etmesine neden olan büyük bir felaketti, Bu kıtlığın pek çok İrlandalı için ne kadar yaralayıcı olduğunu ve ıstırabın muazzam olduğunu kelimelerle ifade etmek gerçekten zor. Psikolojik yaralar bugün hala İrlanda'nın ruhunu etkiliyor.
Uzak diyarlardan bir padişahın bu trajediyi duyduğunu ve açlıktan ve hastalıktan ölen İrlanda halkına yiyecek ve ilaçla dolu gemiler göndermek için yola çıktığını duymak adeta bir peri masalı gibi geliyor.

Osmanlı Padişahı Abdülmecid, İrlandalı dişçisinin çektiği acıyı duyunca, İrlandalıların durumuna büyük bir acıma ve üzüntü duydu.
Sultan aslen aç halka 10.000 pound bağışlamak istedi, ancak İngiliz diplomatlar bunu duyunca şaşırdılar çünkü Kraliçe Victoria 2.000 pound gibi küçük bir miktar bağışlamıştı.

İngiliz Hükümeti büyük bağışı kabul etmeyi reddetti, bu yüzden sadece 1.000 pound gibi küçük bir miktar bağışladı, ancak gizlice yiyecek yüklü beş gemi gönderdi!
Tahmin edebileceğiniz gibi, İngiliz hükümeti bunu duymaktan mutlu olmadı ve donanma yardımın gelmesini engellemek için bir abluka girişiminde bulundu. Gemiler hatları geçerek İrlanda'nın Drogheda kentine ulaştılar ve burada yiyecekleri dağıttılar.

Drogheda halkı, şehirlerinin armasına İslam ve Osmanlı sembollerini ekledikleri için çok müteşekkirdi.

Gerçekten bir peri masalı gibi okunan bu yardım büyük bir empati topladı
Açlık çekenlerin yemekle gelen Türk gemilerini görünce ne kadar mutlu olduklarını hayal etmek kolay.
James Hack Tuke'a göre, insanlar "şalgam, yılanbalığı ve deniz yosunu yiyerek yaşıyor ya da daha doğrusu açlıktan ölüyorlardı .
Bu, İngiltere'de hiç kimsenin hayvanlara bile yedirilemeyecek besin gurubu idi