Kütahya belediyesi Kent lokantaları

Sağlık sistemi

Türkiye'nin kanayan yarası sağlık sistemi, ne kadar yatırım yaparsanız yapın, insanı eğitemediğiniz müddetçe de kanamaya devam edecek, hastalara şifa veren devasa binalar değil, içindeki doktorundan, hasta bakıcısına, hemşiresin den temizlik elemanına kadar yetiştirebildiğiniz insan kaynağıdır

Sağlık sistemi

Binaları yapıyoruz, lakin sağlık hizmeti için nitelikli eleman yetiştirebiliyor muyuz, işte orası soru işareti.
Çok iyi çok kaliteli doktorlarımız var, hiç de azımsanmayacak kadar
Mesai kavramını göz ardı eden, cansiperane görev yapan doktorlarımız çoğunlukta.
Lakin bir de küçük bir azınlık var, devlet korumasını yasalar ile arkasına aldığını düşünerek hastalarına karşı nobranlaşan, nemrut gibi doktorlar da var.

Üçer beşer kişilik gruplar halinde muayenehanede alıp, hastalarının esas duruşta bekleten, oturduğu koltuktan kalkmadan, gelen hastalara nobranca cevap veren doktorlarımız var, Allah'tan ki azınlıktalar.
Ne tür problem çıkıyorsa zaten o kesimden çıkıyor.
Adam sadece raporundaki ilaçları yenilemek için gelmiş, üç adet ilaç yazacak
Babası yaşındaki hastaya neden daha önce yazdığım ilaçların küpürlerini getirmedin, işim yok da seninle mi uğraşayım diye azarlayacak tipte doktorlar var, halbuki önündeki bilgisayarının bir düğmesine bassa daha önce verdiği ilaçları görecek, on saniye sürer, on saniye
Babası yaşındaki ihtiyara nobranlaşmayı tercih ediyor.

Sağlık sistemi felç olmak üzere

İktidara sorarsanız, çağ atladık
Atladığımız çağ itibarı ile, randevu alamıyoruz devlet hastanelerinden, yöneticiler uyuyor
Devletten randevu alamayanlar ise mecburiyetten özel hastanelere gitmek zorunda kalıyor, muayene, birde tetkik araya girdi mi, asgari ücretli ya da emekli maaşını orada bırakmak zorunda kalıyor
Belki bizim zamanımızda sağlık hizmeti kötüydü diyelim, randevu sistemi de yoktu, sabah çıkar giderdik hastaneye, hiç muayene olmadan döndüğümü bilmem.

Şimdi ise ancak bir torpil bulursanız randevu alabiliyorsunuz, ya da acile girip atacaksınız kendinizi yere, öldüm bittim diye
Kalp krizi geçiriyorum, hemen acile yetiştirdiler göğsümün orta yerine sanki bir obez adam oturmuş nefes alamıyor, ağrıdan kıvranıyorum, acil serviste bir yatağa aldılar, saat 11 sıraları
Kalp grafiği çektiler
Kan aldılar
Saat başı nabzını ölçüyorlar
Ağrıdan kımıldayamıyorum, bayılmamak için kendimi zorluyorum.

Tam sekiz saat bu vaziyette bekledikten sonra bir ambulans ile bir başka devlet Hastanesi'ne nakil edildim
Artık gece 10 sıraları olmuştu
Nakledildiği hastanede bir kardiyolog bekliyormuş beni, kapının eşiğinde durdu, elindeki raporlara bakarak
--Sizin hemen anjiyo olmanız gerek, kabul ediyorsanız, hemen bundan sonraki hasta çıkar çıkmaz sizi alacağım, vaktim yok hemen karar verin dedi.
Sabahtan beri ilk kez doktoru orada gördüm, en fazla otuz saniyede bir ayağı kapı eşiğinde durarak cevap bekliyordu
Kalp krizi esnasında dakikaların bile öne çok önemli olduğunu bilen biri olarak
-- Tamam kabul ediyorum dedim
Hemen odaya çıkardılar, ameliyat kıyafetini giydirerek anjiyo odasına indirdiler
Daha önce anjiyo olduğum için tecrübeliyim.
Sordum
-- Bilekten mi anjiyo yapıyorsunuz, kasıktan mı?
-- Biz kasıktan yapıyoruz cevabı verdi doktor
El hak artık geri dönüşü yok zaten
Masaya uzandım boylu boyunca, iki kolumu da hareket etmesin diye masaya kayışlar ile bağladılar
Ve operasyon başladı
Yattığım operasyon masasının tam sol tarafında görebileceğim bir şekilde duvar saati var
İlk anjiyom yarım saat gibi kısa bir sürede tamamlanmış, üç adet de stent takılmıştı, özel bir hastanede.
Operasyon uzun sürdü 45. Dakikasında doktor ve asistanları paniklemeye başlamışlardı, hareketlerinden çok iyi anlayabiliyordum
Doktor aniden baş ucuma dikildi ve
--Hiç beklemediğimiz bir komplikasyon gelişti bu sebeple, anjioyu sonlandırıyoruz, üç gün sonra tekrar yeni bir anjiyo yapacağım diyerek.Operasyon odasını terk etti!

Bir doktorun ameliyat masasındaki hastaya bu söylemi karşısında elbette panikledim
Herhalde yolunda gitmeyen bir şeyler oldu, benden bir önceki hastasının öldüğü gibi bende ölüyorum vehmine kapıldım
Aldı bir titreme
Öylesine bir titreme ki
Ameliyat masasından düşeceğim korkusu ile masanın kenarlarına ellerim ile sıkı sıkıya yapıştım.
O esnada doktor bırakıp gitmişti, iki yardımcı asistanı yaşları en fazla yirmi, yirmi beş yattığım ameliyat masasının ayak ucunda sanki benim ölmemi bekliyorlardı, belki de ben öyle algıladım.
On beş dakika bu şekilde bekletildikten sonra bir sedye ile hastabakıcılar geldi, yoğun bakıma götürmek üzere
İşte o an ayak ucundaki kanlı havlulara gözüm çarptı, oldukça kan kaybetmiştim demek ki.

Yoğun bakım bölümüne çıkarıldım
Birkaç saat sonra bir hemşire geldi odaya
Sizde covid-19 tespit edildi bu nedenle başka bir devlet hastanesinin covid-19 yoğun bakımına naklediliyorsunuz diye.

Bir anlam veremedim o zaman, çünkü bu salgının en ufak bir emaresi mevcut değildi
Nakledildiğim bölüm çok küçük ve covid'li hastaların tutulduğu yoğun bakım ünitesi
Beş kişi idik ben de dahil olduğumda

Lakin üç hasta sabahı göremedi vefat etti, beni derhal bu bölümden almalarını talep ettim, bir gece geçirdikten sonra tekrar anjiyonun yapıldığı hastaneye ambulans ile sevkim sağlandı
İki gecesi yoğun bakım üç gecesi de normal orada kaldıktan sonra bu arada anjioyu yapan doktoru bir daha taburcu olana dek görmedim.
Üç gün sonra tekrarlanacak olan anjiyoda da süre bir haftaya çıkmıştı
Bir hafta sonra aynı doktora anjiyo tarihi almak üzere gittiğimde
Sadece bir tek şey sordum nazikçe, nezaket ile

-- Dr Bey son on beş dakika ne oldu, neden beklenmeyen bir komplikasyon oldu dedikten sonra, operasyon odasını bırakıp, neden gittinizDoktorun buna karşı verdiği cevap

-- Damarlara verdiğim ilacın neticesini görmek için çıkmıştım, lakin size önerim gidin başka doktorlardan da görüş alın.Şeklinde oldu.

-- Görüşe gerek yok, siz başladığınız işi bitirin, bana da bir anjiyo tarihi verin dediğim haldeDoktor bu talebimi kabul etmedi
Birkaç ilaç yazarak beni gönderdi
Bu şekilde bir hafta evde istirahat ettim.
Lakin daha önce yaptırdığım anjiyo sonundan farklı bir durum yaşıyordum
Yürümekte zorluk
Ağırlıklı olarak baldırlarımda bir uyuşma

On beş gün bekledikten sonra bir özel hastanenin kardiyoloji servisinden randevu aldım
Gittiğim doktor, elimdeki anjiyografi filmleri ve raporları inceledikten sonra

--Operasyonun son anlarında anjiyo telinin kırılarak damar içinde kaldığını ve parçanın çıkarılmasının çok daha riskli olacağını belirttiTek kelime ile şok olmuştum.
Başka doktorlardan da görüş almak için gittiğimde aynı tespiti tekrarladılar.

SONUÇ

Her şeyi kabul ederim, insan hatasız olmaz, ameliyat esnasında farklı komplikasyonlar gelişebilir.
Hangi doktor masada yatan hastasına tehlikeli bir komplikasyon gelişti bu nedenle operasyonu sonlandırıyoruz der
Ve hangi doktor hastanın gerçek durumunu kendi hatası yüzünden saklar
Ve hangi doktor ameliyata aldığı kalp hastasını covid'li yoğum bakım ünitesine gönderir.

Burada ölmedi bari covid'li servisinde ölsün de benim hatam meydana çıkmasın, kariyerim zedelenmesin diye mi?Bende bir sanatkârım, yapamadığım beceremediğim bir iş karşılığında müşteri bilmiyorsan yapmayacaksın diye tepki koyuyor
Lakin bu kişi doktorsa, değil soru sormak eleştirmeyeceksin bile öyle mi?
Yasanın arkasına sığınarak nobranlaşan doktorlar (Çoğunu tenzih ederim) maalesef bu gidişle daha çok problem yaşar
O gece benden önceki hastası ölmüştü, bende sırat köprüsünden dönmüş biri olarak soruyorum.

İnsan hayatı bu kadar mı ucuz.

Değil sadece doktorlar hiç kimseye şiddeti elbette tasvip etmek mümkün değil
Peki hastasına nobranlaşan doktorlara ne demeli
Ameliyathanenin kapısına çıkıp hasta yakınlarına
Hastanızı kaybettik, başınız sağ olsun
Bu kadar mı;

Kaybedilen hastalar ya da başarısız kalmış tedavilerin bir müeyyidesi bir sorumluluğu yok mu?

Hasta yakınlarına devletin bir sorumluluğu yok mu?

Sağlıkta çağ atlamışız
Çağ atlamak
Kamu hastanelerinde hastalara randevu verememek mi?
Hastaları doğru dürüst tedavi edemeyip doktorlara koruma yasası getirerek mi?

Ahmet Atam

Related Posts