KÜTAHYA TÜRKÜ HİKAYELERİ MÜKELLEF İLAN OLDU

Kütahya türkü hikayeleri mükellef ilan oldu

Kütahya türkü hikayeleri, öyküsü kelebeğin kanatları adlı filme konu olan bir Kütahya/Tavşanlı yöresi türkü ve hikayesidir mükellef ilan oldu, 1940'lı yıllar, öyküsü filmlere konu olan dramlarımız dan biri, filmin Adı Kelebeğin rüyası, okurken yutkunacağınız, dinlerken boğazınızın düğümleneceği bir dram, mükellef ilan oldu

Kütahya türküleri

Kütahya Tavşanlı yöresi türküsü Ülkenin zor yılları, ikinci dünya savaşı siyasi ve ekonomik olarak yakıyor kavuruyor, yokluk var kıtlık var, sefalet var.
Enerjide gerek, sanayinin çalışması, evlerin ısınması için.
Lakin bu kömür çıkaracak teknoloji yok, insan gücü gerek
Şartlar çok kötü ve de ağır, kimse madenlerde çalışmaya yanaşmıyor.

Hükümet bir yasa çıkarır
Devlete borcu olanları muhtarlar vasıtası ile toparlar ve madenlere gönderir.
Çalışanların kaçmasını önlemek üzere de madenin kapıları da üzerlerine kilitlenirmiş.
Bir gün maden çöker.
Kaçamayan genç bir işçi göçük altında kalarak can verir.
Türkü bu olay üzerine yakılmıştır.

Bu arada bazı mahkumlarında madenlere gönderilerek zorla çalıştırıldıkları ifade edilir yöre halkı tarafından
Mezar yerleri de vardır ilet mezarlığında.
1940 yıllar herkesin işinin patronu olduğu çiftçinin yerini yurdunu bırakmadığı karnını toprağından doyurabildiği yıllar.
Bugüne bakarak değerlendirmek ne derece isabetlidir bilemem.

Lakin Kütahyalı çok iyi bilir, kurulduğu yıllarda Azot fabrikasına dahi çalışacak işçi bulunamaz, hoparlörler bağırır tellallar ile işçi aranır.
Kütahya'dan bulunamayan iş gücü için komşu illere başvurulur.
Bugünden bakarsak tam bir kara mizah;
Şaka gibi.

Mükellef ilan olundu türkü sözleri

Mükellef ilan oldu.
Mükellef ilan oldu gelin dediler,
Cehennem deliğine girin dediler,
Yeni de kartımı alıp elime de verdiler.
Aman da beyim, vay efendim bu nasıl emir
Kapandı kapılar sürüldü demir,
Aman da beyim vay efendim, künyem yazıldı,
İlet mezarlığına kabrim kazıldı.

Mükellefin önünde astılar bayrak,
Ankara’ya gitti gelmedi evrak,
Elli lira verem sürgünden bırak.
Aman da beyim, vay efendim bu nasıl emir
Kapandı kapılar sürüldü demir,
Aman da beyim vay efendim, künyem yazıldı,
İlet mezarlığına kabrim kazıldı

Mükellefin önünde kurulu da kantarlar,
Anam rüşvet almış gâvur muhtarlar,
Mümkünü yok mu mükelleften kaçmaktan.
Aman da beyim, vay efendim bu nasıl emir
Kapandı kapılar sürüldü demir
Aman da beyim vay efendim, künyem yazıldı,
İlet mezarlığına kabrim kazıldı

Evimizin önünde kurşun saçarlar,
Jandarmalar gelmiş beni sorarlar,
Mümkünü yok, çaresi yok beni de tutarlar.
Aman da beyim, vay efendim bu nasıl emir
Kapandı kapılar sürüldü demir
Aman da beyim vay efendim, künyem yazıldı,
İlet mezarlığına kabrim kazıldı.

A.Atam