Her gün biraz daha zorlaşırken bu yaşam.
Sözde liderler vaat ederken altın dağlar,
Gerçeklerde halkın cebi hep bomboş, ah o yalanlar.
Bir avuç için şölen, çoğunlukta kıtlık,
Sözler havada uçuşur, gerçeklerse hep sırlık.
İktidar oyunları sürerken sarayda,
Halkın umudu tükenir, öder bedeli her daim bu arada.
Yoksulluk sarmış dört bir yanı, çaresiz insan,
Bir zamanlar umut doluydu, şimdi yorgun ve yavan.
Yetkililer şatafat içinde, halk ise darda,
Bu gidiş nereye, sorar herkes, kim bu gidişin farkında?
Ekonomi dibe vurmuş, halkın hali perişan,
Bir zamanlar gülen yüzler, şimdi mahzun ve yılgan.
İktidarın icraatları ateş olur kavurur,
Halkın cebindeki son kuruş da bu rüzgarda savrulur.
Şiir denemesi: Ahmet ATAM
Yorum Gönder