Belki de cevap, "barış" kelimesinin arkasına saklanan ironide yatıyor. Gelin, bu karanlık labirentte kaybolalım ve savaşın gerçek tetikleyicilerini biraz da ironiyle keşfedelim.

🎮 "Barış İçin Savaş": Liderlerin Satranç Tahtasında İnsan Piyonları

Liderler, dünya haritasını bir satranç tahtasına dönüştürdüğünde, her hamle "strateji", her kayıp ise "kabul edilebilir risk" oluyor. 🧠 "Ego"nun küresel politikaya etkisi, savaşın en acımasız tetikleyicisi. 

Tarih, "zafer" diye övünen liderlerin, aslında milyonları mezara gömdüğünü yazıyor. 

Peki kazanan kim? 

Tahtada kalan son şah mı, yoksa geride kalan yıkım mı?

🔥 Petrol, Toprak, Güç: Açgözlülüğün Ateşlediği Savaş Meşalesi

Doğal kaynaklar, savaşın yakıtı olarak kullanılıyor. 

Petrol kuyuları, verimli topraklar ve ekonomik çıkarlar, "medeniyet" maskesi takmış açgözlülüğün sembolleri. 

Bir ülkenin toprağı, başka bir liderin menfaat haritasında işaretlenmiş bir hedefe dönüşüyor. 🌍 "Kaynak savaşları" denilen bu oyunda, gerçek kaybeden ise masumlar oluyor.

👻 Tarihin Hayaletleri: Geçmişin Hesaplaşmaları Bugünü Nasıl Yakar?

Tarihi anlaşmazlıklar, mezarda bile rahat bırakmayan hayaletler gibi. Yüzyıllık bir sınır çatışması veya etnik gerilim, bir liderin "tarihi görev" söylemiyle alevlendirilebiliyor. 🔥 İronik olan, geçmişi "onarma" iddiasının, bugünü yok etmesi. 

Unutulan şey: Tarih, kinle yazıldığında tekrarlanır.

📰💣 Medya ve Manipülasyon: Savaşın Görünmez Tetikçileri

Propaganda, savaşın görünmeyen ordusu. 

Medya, "düşman" imajını zihinlere kazırken, liderler "güvenlik" naraları atıyor. 🎭 İronik mi? Barışı savunan haber kanalları, aynı anda savaş çığlıklarını yükseltiyor. 

Gerçek düşman bazen ekranın ardında saklanıyor.

🤔 Savaşın Kazananı Var mı? Yoksa Hepimiz mi Kaybediyoruz?

Savaşın sonunda kim kazanır? 

Galip gelen taraf, harap olmuş şehirler ve psikolojisi çökmüş bir nesille mi övünür? 💔 "Zafer", aslında her iki tarafın da kaybettiği bir yarış. 

İnsanlık, bir kez daha kendi kendini yok etme ironisine kurban gidiyor.

🌈 Son Söz: Savaşı Bitirmenin Yolu, Liderlerin Aynaya Bakmasında

Savaş, liderlerin kibrinden, açgözlülüğünden ve geçmişin hayaletlerinden besleniyor. 

Çözüm ise basit: İnsanlığı bir satranç tahtası değil, bir aile sofrası olarak görmek. 

Belki o zaman, "savaş" kelimesi tarih kitaplarında kalır. ✌️

Hayatları öğütürken savaşın çarkı
Sevgi ve neşe umutsuzca söner
Her bir can bir yıldız gibi düşerken
Barışın şarkısını kim nasıl söyler.

Cayır cayır yakarken ruhları barbarlık dansı
Aramaz kimse kaybolan insanlığı.
Yıkımlar, ortasında hep masumları saklar
Lakin hiç duyan olmaz onları.

Ağlarken savaşın gölgesinde insanlık.
Muhterisler sevinç çığlıkları atar.
Kan ve göz yaşı boyarken toprakları,
Yitirilmişliğin çığlıkları ta arşı sarar.

Şiir denemesi: Ahmet ATAM