ASIL KIYAMET SENARYOSU ROBOTLAR MI VİCDANSIZ İNSANLAR MI
En Büyük Tehlike Yapay Zeka Değil, İnsanlığını Unutmuş Yapay Kalplerdir:
Yapay zeka çağında asıl tehlike, “insansızlık”, yani vicdanını çıkarları uğruna bir kenara bırakmış insanlar değil mi?
Herkes tutturmuş bir yapay zeka türküsü gidiyor, Sabah akşam aynı terane, robotlar dünyayı ele geçirecek mi? yapay zeka sonumuzu mu getirecek?
Ya bırakın Allah aşkına güldürmeyin beni.
Ben size asıl korkmanız gereken şey söyleyeyim mi, Ben metal yığınından, yazılımdan, kottan korkmam arkadaş, o neyse odur, elektriğini kesersin olur biter.
Ben asıl neden korkarım biliyor musunuz?
Gözünün içine baka baka yalan söyleyen,Üç kuruş menfaat için ruhunu satan,Merhameti cüzdanını kilitlemiş o kanlı canlı insanlardan korkarım.
Diyorlar ki yapay zeka çok soğuk, duygusuz, e peki ya biz, sokakta aç yatanı görüp kafasını çeviren, haksızlığı görüp susan, sırf kendi çıkarı için başkasının üzerine basıp geçen bizler, çok mu sıcağız.
Yapay zeka dediğin şey en fazla yanlış hesap yapar, ama vicdanını kaybetmiş bir insan o dünyayı yakar, bir makineye kötülük yap demezsen yapmaz, ama insan, insan sırf egosu tatmin olsun, diye cebinde olsun diye başkasının hayatını cehenneme çevirebiliyor.
Kusura bakmayın ama en tehlikeli yazılım bilgisayarlarda değil, insanların o kas katı kazılmış kalplerinde çalışıyor artık.
Biz makineleşmekten korkuyoruz ama, haberimiz yok, çoktan robota dönmüşüz bile:
Hissetmiyoruz, acımıyoruz, görmüyoruz, sadece hesap yapıyoruz, kar zarar, al ver, kar mı ettin, zarar mı ettin, o kadar.
O yüzden bana algoritmaları, süper bilgisayarları falan anlatmayın, en büyük tehlike yapay zeka değil, o göğüs kafesinin içinde tıkır tıkır işleyen ama insanlığı çoktan unutmuş yapay kalplerdir.
İnsaniyetsiz İnsanlık: Bir Hiciv Şiiri
İnsanlık dediler, paketlediler,
Üzerine “organik” yazıp pazarladılar.
Kalp mi? O artık bir aksesuar,
Gönül mü? Sadece dekor.
Yapay zekâya laf ederler,
Kendileri oldu diktatör.
Bir robot gelse, selam verse,
“Merhaba, ben duygusuzum” dese,
İnsan güler, “Ne tatlısın!” der,
Ama aynaya bakmaz, nedense.
İnsaniyet mi?
O eski bir yazılım sürümü.
Güncelleme gelmedi yıllardır,
Çöktü sistem, kaldı görünüm.
Menfaatin modemine bağlanmışlar,
Empati sinyal vermez artık.
Kardeşlik mi?
O da “kullanım dışı” yazıyor, sabit.
Yapay zekâya suç atmak kolay,
Ama asıl virüs: yapay kalp.
İnsanlık, kendini unuttu,
Geriye kaldı: gürültü ve harp.
