Kurucu herkes sürekli dillendirilen davanın dışına itildi.
Çünkü dava ;
Tek adam olan Sn Erdoğan'ın şahsi ikbaline evrilince, etrafta sadece bu ikbalden çıkar sağlamaya çalışan yüzde yüz biatçılar kaldı.
Bun çarpık oluşumun hem Sn Erdoğan, hem Türkiye için etkisi büyük
Sn Erdoğan açısından, etrafında kendisini uyarabilecek, istişare edebileceği, yanlışına itiraz edebilecek kimse kalmadı.

İslam Peygamber'inin bile dünyevi konularda istişareye önem verdiği bir dünyada, tek bir kişinin uyarıcılar olmadan doğruyu bulması mümkün mü? 

Türkiye'de Sn. Erdoğan'ın tek adamlığını dengeleyecek "özgül ağırlığı olan kurucuların" eksikliği, demokrasiyi ve kuvvetler ayrılığını yok eden sürecin zirvesine ulaştı. 

Devletin ve AKP içindeki güçlerin tek bir kişide toplanmasıyla, şu anda Türkiye'de ne bakanlar, ne müsteşarlar, ne bakan yardımcıları ne de bürokrasinin gerçek bir etkisi kalmadı.

AKP'de hiç kimse tek Adam'ın onayı olmadan bir karar alamaz, uygulayamaz.

Tek adamlığın etkilerini ekonomiden dış politikaya kadar her alanda görüyoruz. 

Bana kalırsa, AKP’yi hiçbir zaman gerçek bir demokratik parti olarak görmedim. 

Demokrasi sorgulayıcı bir zihniyet gerektirir ve biat kültürü buna engel olur.

Ancak kurulduğu dönemdeki AKP ile şimdiki AKP arasındaki fark, dengeleyici güçlerin eksikliğinin etkisini hepimize açıkça gösteriyor. 

En başa dönersek, dönemin başbakanı Sayın Binali Yıldırım’ın Kızılcahamam’a davet edilmemesi ve Sayın Erdoğan’ın “Binali nerede?” diye sormaması oldukça dikkat çekici. Elbette birçok bahane bulunabilir. Ancak Sayın Yıldırım sıradan biri mi? Başbakanlık, Meclis Başkanlığı, İzmir ve İstanbul adaylığı yapmış bir isim. Bu durum bize ne anlatıyor?

SONUÇ

Aslında AKP diye bir parti yok.
Ak parti, tek kelime ile Sn Recep Tayyip Erdoğan'ın şahsi ikbali için çalışan bir mekanizma.
Asla bir ikinci adama izin vermiyor