Kütahya belediyesi Kent lokantaları

Neden mutlu değiliz

Gerek toplum ve gerekse bireyler olarak neden mutlu değiliz , mutsuzluğumuzun nedenleri neler, içinde yaşadığımız şartlar mı yoksa genetiğimiz mi?
O kadar çok nedenimiz var ki, mutsuz olmak için, bir türlü eksileri atamıyoruz kafamızdan, nedir mutsuzluk?
Neden kaynaklanır hüzünler, karamsarlıklar.

Neden mutsuzuz ?

Bence en başta gelecek korkusu mutsuzluğumuzu tetikleyen
Aç kalma işsiz kalma , aileyi geçindirememe korkusu , sağlık korkusu .
Elli yıl önce aşık oynayan yetmişlik dedelerden , daha otuzunda perdeleri çekip karara kara düşünen otuzluk delikanlılara evrildik gelecek korkusu yüzünden.
Mutsuzluk elbette sadece ekonomi ile bağdaştırılamaz, mutsuzluğun çok sebepleri vardır, hepsi de insanoğlunun kendinden kaynaklanan, ama işin kolayına kaçar, her daim suçu başkalarının üzerine atarız


Hep daha fazlasını istemenin bir sonu olmadığını bir türlü öğrenemedik
Kolay yaşamaya alıştık.
Emek vermeden bir şeylere ulaşmayı hakkımız olarak görüyoruz.
İnsanların, bizde göremedikleri gizli gücün, bize her şeye sahip olma hakkını tanıdığının zannediyoruz .
Sanki herkes bizim hakkımızı yiyor.
Bundan dolayı da mutsuz oluyoruz.

Kimse sahip oldukları ile yetinmiyor artık
Hep daha fazlasını istiyor
Maddeye aşırı bağlı hale geliyor
Elde edemediğimiz zaman her şeye karamsar bakıyoruz
Ardından karamsarlık
Cinnet
Ve intiharlar

Neden mutlu olamıyoruz .

Sokağa bir bakın .
Herkes burnundan soluyor.
İnsanlar her daim barut fıçısı gibi
Yol vermedin diye adam öldürüyor
Yan baktın diye bıçaklıyorlar
Sınıflar arası gelir dağılımı bozulmuş
Ben niye pastadan eşit pay alamadım diyenler
Her türlü yola baş vurur hale gelmiş.

İnsani değerler göz ardı edilmeye başlanmış
Kişiliğinden karakterinden taviz verilir bir durum ortaya çıkmış.
Değil birey o toplum nasıl mutlu olsun ki?

Bir başka mutsuzluk sebebi ise
Amaçsız yaşamak .
Sanki günübirlik, bomboş bir yaşam.
Bir hedefi olmalı insanoğlunun diye düşünürüm her daim, bir menzili olsun varacağı
Amaçsız ve menzilsiz bir yaşam, geçiniz mutluluğu bir kalem , ne verir ki insana .
Kalabalıklar içinde yalnızlaşan
Çaresizliği tükenmişlik ile kavuşturan.

En çokta hayatı ciddiye alan
Dürüst ve güzel insanlar mutsuz oluyor nedense.

Herkesin mutsuzluğu da bir başka, kimisi yalnızlıktan mutsuz olduğunu söyler, lakin çevresindekileri kendisinin ittiğinin farkında bile değildir.
Olmayacak rüyalar, gerçekleşmeyecek hayaller kurmakta mutsuzluğu başımıza musallat eder,
Adı üstünde hayal, hiç uyanmasan neyse, lakin mutlaka uyanırsın ve gerçeklerle yüzleştiğinde umutsuzluğun , mutsuzluğun acısını dibine kadar yaşarsın.
ha, birde mutlu olmayı istemektir.
Mutluluk istemekle de gerçekleşmiyor maalesef, istemek yetmiyor

Mutsuzluğun tarifi nedir .

İçinde bir türlü dolduramadığın bir boşluk hissidir, o hiçbir zaman dolmayan. Doldurulamayan.
Neyin eksik olduğunu bilemediğin bir boşluk.
Güldüğünde ya da arkadaşlarınla olduğunda bile o boşluk hissini her daim yaşamandır.
Hiçbir şeyden doyum sağlayamamak.
Hayatın rutin ve basit gelmesidir.

 
İçten içe yüreğinin koca bir el tarafından sıkıldığını fark etmektir.
Monoton olmayan yaşamında bile bir şeylerden bıktığının farkına varmaktır.
Her ne kadar çabalasan da da bir şeylerin eksik olduğunu hissetmendir.

Belki de her şeyin boşa olduğunu düşünmek mutsuzluğun asıl kaynağı olabilir, yaşamın bir gün aniden biteceğini bilmek..
Ve yaşadıklarının, koşturmaların, bu yüzden hayatın anlamsızlaşması.
Sunucu iki metre kefen, üç metrelik bir çukur .
İnsan mutsuz olmasında ne yapsın.
Mutsuz hissetmek için sayısız nedenler var.
İsteyerek gelmediğimiz bu cehennemde
Lakin çok kısa da sürse mutlu anların keyfini de hiç bitmeyecek gibi yaşamak bu dünyanın bir tesellisi olsa gerek.

Şarkılarımızda bile mutsuzluk var
Kimi dinlesem ,kiminle konuşsam mutlu olmak istiyor.
Evet de, bunun için çaba göstermiyorlar
İstiyorlar, sadece istiyorlar.

Ben de kelebek olmak istiyorum ama bak olamıyorum.
Kelebek olmam için çok uğraşmam gerek.
Metamorfoz geçirmeliyim.
Yumurta, larva, pupa ve ergin..
Başkalaşım süreci bu.
Biliyorsun işte.
Ama olmuyor.

Şimdi tek tek anlatırsam,
Daha da çok kelebek olmak isteyeceğim.
Ama işte dedim ya,
Vallahi istemekle olmuyor.
Ben iyisi şimdi kelebek olmayayım.
Uğraş dur,
Sonra bir günde öl..
Bir gün yaşa ve öl
Bir saat uçup, bir günlük yaşam
Değer mi dersin.?
Sen de boş ver işte mutlu olup ta ne olacak.
Sonu başından belli değil mi'

Nasılsa ardında ölüm var.

SONUÇ

Kelebek, nerede okudum bu dizeleri hatırlamıyorum, lakin o gün, mutluluk ve mutsuzluk üzerine yazılar yazmaya, düşünmeye mutsuz olmaya başladığım gündü

MUTSUZLUK ŞİİRİ

Mutsuzluk derin mi, derin bir kuyu,
Gelecek korkusuyla iç içe, karanlıktır yolu.
Doyumsuz istekler, hedefsiz yaşamın sonu,
İçinde bir sancı karanlıklar ile dolu.

Toplumun baskısı,ardından değerlerin yükü,
Herkes hep fazlasını ister, doymak bilmez ki ruhu.
Amaçsızlıkla boğuşur hep, hayatın monotonluğu,
Mutsuzluğun tarifi, bence içimizdeki eksiklik duygusu.

Rüyalar, hayaller, beklentiler ve korkular,
İç içe geçmiş hep, insanın iç dünyasında sancılar.
Bir şiire sığdırmak zor, bu karmaşayı,
Mutsuzluğun anlamını ararken, kalbinizi yaralar.

A.Atam

Related Posts