 |
| Türk adet ve gelenekleri |
Türk adet ve gelenekleri bağdaş kurmak, Türk kültüründe bağdaş kurmak, Kağan ve Alp duruş biçimidir. Kök Türk devrinde bağdaş kurup oturmak Türk Kağanlarına özgü bir oturuş şekli idi.
Bağdaş Kurup oturmak Kadim Türk Oturuş Şeklidir.
Yabancı kaynaklar bu oturuş biçimine Türk Oturuşu dını verir.
Bağdaş “Bağ" kökünden gelir ve Bağdaş olarak söylenir.
Şekil olarak da ayakların birbirine bağlandığı görülür.
Sanat Tarihi uzmanı Emel Esin'e göre, bu kadim oturuş şekli Buda’cı İkonografiye de tesir etmiştir.
Budizm'de meditasyon için yapılan bağdaş kurma ritüeli, tamamen Orta Asya Türk geleneği ile ilişkilendirilir.
Hun ve Göktürk Kağanları Bağdaş kurup otururdu.
Bu oturuş şekli, biz Türklerin bilinçaltı hafızasında hala kayıtlı..
Yabancılar bizim oturuş şeklimizde oturamıyorlar.
Tarih boyunca Orta Asya ve Yakın Doğu kültür çevrelerinde bağdaş kurup oturan insan figürlerine sıkça rastlanmaktadır.
Bunlar arasında iki yanında birer figürün yer aldığı bağdaş kurup oturan hükümdar şeması özel bir yer tutar.
Bu şema, Türkler’ in
Şamanist
Budist
Maniheist inançları benimsedikleri dönemlerden başlayarak.
İslam kültürüyle karşılaşıp bu dini benimsemelerinden sonra da süregelmiştir.
Özellikle bu oturuş biçiminin benimsenmesinde akla gelen ilk olasılık, Orta Asya göçer yaşam biçiminin doğal bir sonucu olduğudur.
Osmanlılar’ da Topkapı Sarayı ilk bakışta yalın, gösterişsiz bir görünüm sergilese de padişahın sarsılmaz otoritesi ve katı teşrifat kuralları vardır .
Osmanlıda oturma düzeni
Osmanlıda Batı tarzı tahtların yanı sıra hükümdarın statüsünün sergilemesinde eski Türk oturma kültürünün izleri de görülür.
Minyatürlerde bir ayağı altına alarak öbür dizini bükme, yan oturma gibi oturma biçimlerinin yanı sıra, tahtta bağdaş kurmuş padişah figürlerine de rastlanır.
Özetle diyebiliriz ki, “tahtta bağdaş kurmuş hükümdar” şeması, göçer yaşama özgü doğal bir oturuş şeklinden kaynaklanmış olsa da.
Orta Asya kültür çevresinde Buda’nın kutsallığıyla ilişkilendirilmiş, dinsel güç ve erk sahibi seçkin kişinin oturma şeması niteliğinde İslam öncesi Türklerde uzun bir tarihsel dönem ve geniş bir coğrafyada kullanılmış, bunun ötesinde İslam hükümdarları hatta Peygamberi için de uygulanarak İslam ikonografisi içinde sürdürülmüştür .
Yorum Gönder