KENDİME YAZILARIM
Türkiye sosyolojisi siyaset ekonomi tarih felsefe ve genel kültür düzeyinde makaleler

YAŞLILIK DEĞİŞMEK MİDİR DÖNÜŞMEK MİDİR

yaşlılık
Yaşlılık nasıl yaşanmalı


Yaşlılık basitçe, yaşın ilerlediğini fark etmektir, yaşarken ne olacağına değil de, ölünce ne olacağına kafa yormaya başlamış isek, yaşlanıyoruz demektir, Yaşlılık, hayatın bizden çaldıkları ile hayatın bize kattıklarını toplayıp çıkarmaya başlamaktır, geçmişin muhasebesini önümüze koymaya başladığımızda ah vah ediyorsak, artık vakit kalmadığını anlamış olmamızdandır,  nedir yaşlılık derseniz, eşi dostu arayayım, onlar umursamasa da ben umursayayım düşüncesinin artık yorduğu, ve faydasının olmadığını anlayıp, vazgeçtiğinizi anlamaktır yaşlılık, yaşlandıkça değiştiğinizi zannedersiniz, değişir misiniz, dönüşür müsünüz?

Yaşlandığımızı nasıl anlarız 

Yaşlılık, kısa mesafelerin aslında ne kadar uzun olduğunu gördüğün andır 
Biraz akıllı ve farkındalık sahibi iseniz, yaşınız ilerledikçe hayatınızdaki en değerli şeyin kendiniz olduğunu ve etrafınızdaki hiçbir insanın, size, sizden daha çok değer veremeyeceğini anlarsınız ya, işte yaşlılık budur!

Derler ki yaşlılar daha çok tolerans sahibi olur
Yanlış düşünce, yanlış kanaat
Kişiye, inançlara, doğaya saygısızlığı tolore etme gücünüzün azaldığı anlamaktır zaten yaşlanmak.
Nasıl tolerans artsın ki!

Yaşlanmak nedir derseniz 

  • Hayattaki en değerli şeyin zaman olduğunu anlamaktır 
  • Aslında paranın daha çok değerli bir şey olduğunu, lakin zamanı asla satın alamadığını görmektir yaşlanmak.
  • Yaşamın en güzel yıllarının çocuklukta yaşandığını, bir daha asla geri gelmeyeceğini!
  • Her türlü ilişkide karşılıklı menfaatin esas olduğunu;
  • Sağlıklı olmanın 
  • Kafanda büyüttüğün çoğu insanın, 
  • Makamın;
  • Boş ve anlamsız olduğunu fark ettiğin 
  • Basitin mutluluk.
  • Mutluluğun ise basitlik olduğunu
  • En iyi dostun ise yine kendin olduğunu anlamaktır yaşlanmış olmak 
  • İnsan olarak çoğu kez yetersizliğinin, 
  • Sıradan biri olduğunun farkına varmaktır 
  • Eskiden kendini çok önemli biri zannederken,  
  • Milyarlarca insandan biri olduğunun gerçeğine erişmektir.
  • Benzersiz bir özelliğinin
  • Sevilecek bir yanının olmadığını görmektir yaşlılık 
  • Ve hayal kırıklığıdır 

Genç iken, bir kişinin telefon numarasını kaydetmişsen kolay kolay silmezsin, belki gün gelir lazım olur diye.
Silmeye başlıyorsan adres defterindeki bazı kişileri, yaşlanmışsın demektir 

Ne mi fark ediyor insan yaşlandıkça 

Yakınlaşmayı hep karşıdan bekleyen.
O arasın ben aramasam da olur diyen.
Sizin için "olmasa da olur" diye düşünen kişilerin, açıkçası size hiçbir şey katmayan insanlar olduğunu fark etmenizdir.
Zamanınızın bir kısmını onların bu vefa anlayışlarını irdeleyerek geçirmek.
Ne büyük bir vakit kaybı imiş diye hayıflanarak fark etmenizdir.
Yaşlanmak 
Ve bir müddet sonra artık hiç yapmadığınız şeyleri yapmaya başlıyorsunuz 
Neredeyse her gün telefon rehberinizden birkaç kişiyi silersiniz.
Hayatınızdan lüzumsuz kişileri silmeye başladığınız gibi!
Bunlar da son üç beş yıl boyunca ne arayıp sormuş kişilerdir zaten.
Bilmiyorsunuz zaten;
Yaşıyorlar mı, öldüler mi, en iyisi sil gitsin.
Ne demişler
Mutlu olmak mı istiyorsun
Az eşya
Az insan
Facebook'da durumda paylaştığımda onları da görmüyorlar.
Gerçi onların da durumu görülmüyor artık bende 
Buradan da onların telefon rehberinde artık benim numaranın yer almadığını az çok anlıyorum
Çaktırmadan silmişler seni!
Beni sildi ise, ben neden silmiyorum moduna giriyorsun zaten.
Hemen sil gitsin, kısasa kısas 
Yaş ilerledikçe artık eski kaygılardan bir kısmını amaan salla gitsin moduna dönüştürüyor insan
Yaşadığın her olayı, hep daha fazla travmatik hale getirmeye başlıyorsun.
Daha kuruntulu, 
Daha paranoyak.
Her şeye inanılmaz şüpheci yaklaşıyorsun ve hislerin de git gide daha doğru olduğunu fısıldıyor kulaklarına 
Ufak bir hatada dahi insanları silebilmeye alışıyorsun
Lakin ufak bir hatayla beraber birini sildiğinde bunu travmatik bir hale getirip kendi kendine de kahredebiliyorsun günlerce.
Pişmanlık içini yakıyor çünkü
İşin bu kısmı bayağı kötü işte 
Her gün birilerini ve bir şeyleri kaybediyor olmak

Yaşamın boyunca biriktirmeye çalıştığın maddi manevi varlıklar her gün birer birer kayboluyorlar hayatından 
Ne yaparsın yaşlanmak ta bu işte 
Tam olarak ta bu.

Bir de gerçekten yaş ilerledikçe mutlu olacağın şeyler azalıyor, hatta pek kalmıyor 

  • Gezmek, 
  • Çarşıya pazara gitmek, 
  • Arkadaşlarınla vakit geçirmek, 
  • İltifatlar, sohbetler
  • Aileyle bir arada olmak vs 
Önceden hep mükemmel mutluluk verirdi, 
Şimdi öyle değil. 
Şu an beni en mutlu edecek iki şey var.
Para ve sağlık galiba.
Gençliğin ne kadar değerli olduğunu, 
Çok büyük sözler söylemenin, tükürdüğünü yalamakla sonuçlandığını
Ve tabi ki yanlış tercihlerin ömür boyu insana pişmanlık acısı yaşatacağını
Acı bir şekilde muhasebesini de yaptığı bir dönem oluyor yaşlılık

Konuşmak istememek. 

Artık kimseye içindeki heyecanları, hayalleri, kızgınlıkları anlatamamak. 
Hımm, 
Aynen, 
Demek öyle, Hadi ya! 
Doğru diyorsun vs. Deyip, geçip gitmek zorunda olduğunu anlamak oluyor yaşlılık.
Neden mi?
Kimsenin seni dinlemek hevesinde olmadığını anlıyorsun yaşlandığını anladığında 
Dinliyor gibi yapıyorlarsa da sakın kanma
Sana saygılarını göstermek istediklerindendir.
İnandıkları ya da değer verdiklerinden değil.
Çok yakınınızda ki kişilerin bile gerçek yüzlerinin ne kadar acımasız olduğunu görürsünüz yaşlandığınızda;
Ve çevrenizdekilere verecek bir şeyiniz kalmadığında.
Borç,
Hastalık, 
İşsizlik gibi durumlarda anne baba eş ve kardeşlerin nasıl kişiler olduğunu, daha çok yaş ilerledikçe, kendinizi lüzumsuz hissettirmeye başladıklarında fark edersiniz, 

Eh, hadi geçmiş olsun.
Diğerlerinin ne yapıp yapmadığı kısmını geçtiğiniz an bir eşik, bir dönüm noktası oluyor hayatınızda. 
Dışa bakmak yerine 
İçe bakmaya başlıyorsunuz.
Çoğu şey gözünüzde önemsizleşiveriyor, değerini yitiriveriyor
Aslında belki iyi bir şey, 
Olduğundan fazla değer vermemek kişilere, objelere 
Kendi içinizde bazı şeyleri yeniden dizayn etmeye başlıyorsunuz
Gerçeklik ya da doğru diye yutturulan toplum normlarının sizin normlarınızla uygun olup olmadığına karar verip değer yargılarınıza yeniden şekil veriyorsunuz. 
  • Gençliğinde Komünist
  • Orta yaşlılıkta Kapitalist
  • Yaşlandıkça Elitist oluyorsunuz
Makalenin özüne gelirsek 
Aslında bu yazılanlar yaşlılık emareleri mi
Yoksa
Psikolojisi bozulmuş bir bunağın hezeyanları mı
Cevabı ise
Hangi pencereden
Hangi gözlükle baktığın ile doğru orantılı 
Her neyse yaşantınızda yaptığınız, ya da yapamadığınız hiçbir şey, başkası için değil kendiniz için oluyor. 

SONUÇ 

Değişmiyorsunuz aslında Dönüşüyorsunuz. Son durağa giderken.

Ahmet Atam