İtibardan tasarruf

👑 İtibardan Tasarruf Olmaz: Lüksün Altın Kılıfı mı, İsrafın Yırtık Çuvalı mı? 💸

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın dilinden düşmeyen “İtibardan tasarruf olmaz” sözü, Türkiye’nin siyaset sahnesinde 💎 pırlantalı bir slogana dönüştü. Peki bu cümle, 🌟 prestij için dikilen altın bir pelerin mi, yoksa 🕳️ israfın üstüne çekilen simli bir perde mi? Gelin, bu ironiyi 🔍 büyüteç altına alalım!

🎭 Prestij mi, “Pırlanta Tiyatro” mu?

“İtibar” denince akla 🌹 zarafet, 🕊️ sadelik gelmeli. Ama Türkiye’de bu kavram, 🏰 1.000 odalı sarayların gölgesinde bir 🎪 gösteriye dönüştü. Erdoğan’ın “itibar”ı, 🛍️ lüks bir mağazanın vitrini gibi: ✨ parlak, 📸 Instagram’lık, ama 🧺 içi boş. Dev projeler, 🚀 “bakın biz de varız!” diye haykıran bir 🧒 ergenin hikaye paylaşımı gibi: 💸 pahalı, 🔥 iddialı, ⏳ geçici.

Peki bu “itibar” kimin cebini 🔥 yakıyor? Vatandaş 🛒 markette domatese bakarken, devlet **🌍 “prestij” adına doları 💣 patlatıyorsa, burada bir 🚨 metafor kazası yok mu?

🌊 Lüksün Sirenleri mi, İsrafın Tsunamisi mi?

Denizcileri ⚓ kayalıklara çeken Sirenler gibi, “itibar” kelimesi de toplumu 🤑 lüksün cazibesine çekiyor. Ama sonu 🎭 trajedi mi? 🌉 İstanbul’un çelik devleri, 🏗️ beton anıtlar, bir yandan 🇹🇷 “gurur” diye pazarlanırken, diğer yandan 📉 ekonomik dalgalar altında ezilen halkın sırtına 🎒 görünmez yük bindiriyor.
Bu durum, 👜 5 maaşlık çantaya borçlanan birine benziyor: 💃 Dışı parlak, 🕳️ içi karanlık.

💡 Tasarruf: Kelime Oyunu mu, Ekonomik Tabu mu?

“Tasarruf” denince akla 💡 ampülü kısmak, 🚰 suyu idareli kullanmak gelir. Ama Erdoğan’ın sözlüğünde bu kelime 🔄 tersyüz edilmiş: 💸 “Harcayın! Harcadıkça itibarınız ✨ parlasın!” Bu, 🍰 “kilo vermek için pasta ye” demek kadar 🤡 absürt.

Ekonomi 🧓 kanaatkâr bir nine gibi yönetilseydi, belki “itibar”ın faturası 📜 bu kadar kabarık olmazdı. Ama devlet 🎉 “düğün davulu” çalıyor: 👏 Alkış önemli, 🤑 sonrası önemsiz!

🔚 Son Söz: Tavus Kuşu mu, Altın Kafes mi?

“İtibardan tasarruf olmaz” sözü, aslında 🪞 ayna tutma çağrısı: Lüks projelerle süslenen prestij, 🥇 altın varaklı teneke mi? Yoksa bu söylem, 🎩 siyasi bir illüzyon mu?
Belki de cevap, 🦚 saray bahçesindeki tavus kuşlarında: 🎇 Görkemli tüyleri var ama uçamıyorlar.

İtibarın Kırık Aynası Şiir

Bir altın pelerin giydirdiler sırtına,
İsraf" dedik, "Prestij!" dedi koltuğun sesi.
Bin odalı saraylar dikildi rüyama,
Ama domates fiyatı yaktı cebimi.

Göğe çelik devler, denize köprüler diktik,
Gururla söyledik: "Bakın, bu bizdik!"
Oysa her zafer, kumdan bir tahttı aslında,
Dalgalar alınca, geriye "borç" kaldı arkada.

Tavus kuşu tüyleri süslüyor bahçeleri,
Kanatları yok ama, uçamaz ki asla.
Lüksün sireni çağırırken enkazın derinlerine,
İtibar, bir yalan oldu altın varaklı sarayda.

"Tasarruf yok!" diye yaktık banknotları,
Ekmek taşlaştı fakirin sofrasında.
Soruyor halk: Bu ışıltı kimin yolunu aydınlatır?
Sarayın gölgesi mi, çöktü sırtımıza?

Ey devlet, söyle: Bu altın kafes kimindir?
Gösterişin maskesi düşerse eğer,
Parlak tüller altında saklanan pas nedir,
İtibar mıdır, yoksa utancın çivisi midir?

Şiir: Ahmet ATAM

🤔 Sizce “itibar”, halkın 🥖 ekmeğinden mi kesilmeli, yoksa 💪 alın teriyle mi kazanılmalı? Yorumlarda “💎 lüks” ile 🗑️ “israf”ı tartışalım!