Kişilerin Ana Dilde İbadeti Üzerine Bir Düşünce 🌿🎶

Ana Dilde İbadet Caiz Midir?

Bazı diller sessizdir. Bazı diller, bir tohumun toprakla fısıldaşması gibi yalnızca yüreklerde filizlenir. İbadetin dili de öyle midir? Bir ritüelin gereği mi, yoksa ruhun en saf hâli midir?

Kâinat konuşur. Yıldızlar titreyerek dua eder, rüzgâr toprakla ibadet eder. Bir insanın duası da, bir nehrin taşlara çarpa çarpa kendisini anlatması gibi olmalıdır belki. Ama ona deniyor ki: "Suyun akışını değiştirme, yatağın belli!"

İbadet, Kelimelerden mi Süzülür, Yoksa Bir Gönül Hâli mi? 🌙

Bazen kelimeler duygunun sınırlarını çizer ve ruhu hapseder. Eğer ibadet bir bilinç hâliyse, o hâlin içinde kelimenin hangi dilden süzüldüğünün bir önemi var mı?

📜 Sesler ve harfler, ibadetin özünü taşır mı? 🌿 Yoksa dua, dilden bağımsız bir iç çekiş mi? 🔥 Allah’ın huzuruna bir şairin mısralarıyla mı, yoksa bir çocuğun safiyane fısıltısıyla mı varılır?

İmam-ı Azam Ebu Hanife, namazda Kur’an kıraatinin başka bir dilde olabileceğine dair bir fetva vermişti. Ama bu fetva buhar olup göğe yükseldi, yerini katılaşmış bir geleneğe bıraktı. Oysa belki de ibadet, kalbin kendi sesiyle konuştuğu bir muhabbetti.

Semâhın Dili: Ruhun Dönüşü mü, Harflerin Uyumuyla Mı? 🔄

İbadet bazen bir semah gibidir: İnsan döner, rüzgâr döner, dünya döner. Ama dönen kimdir? Ruh mu, beden mi, kelimeler mi?

• 📖 Dil bir perde mi, yoksa bir kapı mı? 
• 🌌 İbadet bir ezber mi, yoksa bir kavrayış mı? 
• 💭 Allah bizden telaffuzu mu ister, yoksa ruhumuzla konuşmamızı mı?

Geceden süzülen bir kelâm,