Fıtrat: Kader mi, Karakter mi?

Fıtrat kader ile karakter arasındaki ince çizgi 

Fıtrat, insanın doğuştan getirdiği ve değişmeyen özellikler olarak tanımlanır. Peki gerçekten hiç değişmez mi? Çevresel etkenler, eğitim, yaşanmışlıklar bizi şekillendirmez mi? Eğer fıtrat değişmezse, pişmanlıkların, dönüşümlerin, "Ben eskiden böyle değildim!" diyenlerin hali ne olacak? 🤯

1. Fıtrat Bahane, Alışkanlık Şahane! 🙃

Bazı insanlar hatalarını "Benim fıtratım böyle!" diyerek meşrulaştırır. Bunu bir bahaneye dönüştürenler, aslında değişimden kaçıyor olabilir mi? Yoksa gerçekten içimizde sabit bir yazılım mı var?

2. Doğuştan Gelen mi, Sonradan Eklenen mi? 🤷‍♂️

Fıtratımız doğuştan gelir, ama kişiliğimiz zamanla şekillenir. Bunu bir telefon gibi düşünelim: İşletim sistemi doğuştan gelir (fıtrat), ama uygulamalar sonradan yüklenir (kişilik ve alışkanlıklar). Eğer kötü bir uygulama yüklersek, "Telefon böyle geldi!" diyebilir miyiz? 🧐

3. Fıtrat mı, Fırsat mı? 🔄

Bazıları, yaşadığı tüm olumsuzlukları fıtratına bağlayıp sorumluluktan kaçabilir. "Ben böyleyim, değişemem!" demek, aslında değişme fırsatını görmemek olabilir mi? Belki de fıtrat dediğimiz şey, sadece başlangıç noktasıdır, ama yolculuğu biz belirleriz.

Sonuç: Fıtratın sınırlarını net çizmek zor. Bizi yönlendiren genetik miras ve içsel eğilimler olsa da, hayatın akışında öğrendiklerimiz ve tercihlerimiz bizi bambaşka biri yapabilir. Öyleyse "Fıtratım böyle!" diyerek pasif kalmak yerine, "Ben değişebilirim!" diyerek kendimizi keşfetmek daha mantıklı olabilir.

Fıtrat: Kader mi, Karakter mi Şiir?

Bir boşlukta doğdu sesim,
Ne yankı vardı ne duvar,
Sadece bir ihtimalin gölgesinde,
Sıcak mı, soğuk mu belli olmayan bir rüzgâr.

Kim çizdi bu yolu,
Kim koydu içime bu eğimi
Ateşe mi akar suyum,
Taşa mı siner özüm?

Gökte süzülen mavi bir çizik,
Yıldızlar mıydı yoksa çatlayan bir alın yazısı mı?
Ben miyim yön seçen,
Yoksa sadece pusulası bozuk bir serap mı benim iradem?

Bir çocuk sesi duyuluyor uzaktan,
Henüz doğmamış bir kararın hüznüyle ağlıyor,
Karakter midir bu,
Yoksa kaderin inceltilmiş bir kopyası mı?

Ayna bakmıyor bana,
Ben kendime bakıyorum onun gözünden,
İçimde dönen kararsız fırtınalar:
"Ben kimim?" değil,
"Ben neye rağmen kimim?"

Fıtrat,
Ne tam yazgı, ne tam çizgi,
Bir anafor belki
Yoklukla varlık arasına sıkışmış
Bir tercihin biçimlenmiş hali.