18 MAYIS KIRIM TATAR TÜRKLERİNİN SÜRGÜNÜ UNUTMA UNUTTURMA

Kırım tatar sürgünü 

Eskiler ayıdan post, Moskov'dan dost olmaz derlerdi, Bu günkü Ukrayna topraklarında yaşıyordu Kırım Türkleri, Stalin'in hışmına uğradılar, Hayvan vagonlarında, süngü ucunda, ateşin içinde, 'Kırım' diyerek öldüler 

Sovyetler Birliği'nin Nazilerle işbirliği yapmakla suçladığı Kırım Tatarlarını Orta Asya'ya sürmesinin seneyi devriyesidir bu gün , unutma unutturma !
Kırım Tatar Sürgünü/Soykırımının 77. sene-i devriyesinde sürgün sırasında hayatlarını kaybetmiş soydaşlarımızı rahmetle anıyor, insanlığın yüz karası olan bu sürgünde imzası olan Rus zalimlerini nefretle lanetliyorum.

Esat Kabaklı Kırım türküsü

Yıl 1783  

Uluslararası Hukukun göz ardı edildiği bir sürgün .

Kırım topraklarına el koyan II. Katerina, Tatarların Ruslarla eşit muamele göreceklerine, dinlerine karışılmayacağına, namuslarının korunacağına dair söz veriyordu
Tatarlara bu iyilikte bulunanların bir planları vardı. 

Daha kolay olarak ellerinden silahları alınabilmek için Ural bozkırlarına sürüleceklerdi. 

Kırım’lı Türkler “Ak Toprak” dedikleri Osmanlı ülkesine kitleler hâlinde göç etmeğe başladılar

• Kırım'a uygulanan sürgün
• Rus memurların gösterdiği nefret 
• Tatar köylerine kiliseler yapmaları 
• Ruslaştırma siyaseti

Kırım halkının kökünü kazımayı hedef ediniyordu. 

Ruslar Kırım’ı tam bir Rus-Slav ülkesi haline getirme faaliyetlerine başladılar
Kırım’da, Müslüman-Tatarların varlığı bile istenmiyordu, 

Türk-İslâm izleri sistematik bir şekilde silinerek yer isimleri Yunanca isimlerle değiştirildi. 

Kırım’ın müslüman sâhipleri yerlerinden yurtlarından göçe zorlandılar.

En nihayetinde  18 Mayıs 1944 yılında Kırım Türkleri toptan sürgün edildiler. 

Stalin, Sovyetler Birliği'nin Türkiye'ye yakın olan bölgelerindeki Türkleri uzaklaştırmayı kararlaştırdı. 

Gerek Kafkas sınırındaki, 

Gerek Kırım'daki Türkler toptan sürgüne tabi tutuldular.
Sürgün esnasında eşleri Rus ordusunda asker olan Kırım'da sadece kadınlar, küçük çocuklar ve yaşlı erkekler vardı. 

İşte bu insanlar Rus askerleri tarafından 18 Mayıs 1944'de sabaha karşı evlerine yapılan baskınlarla köy meydanlarına çıkarıldılar.

Kırın Tatar Türkleri İstasyonlara götürülerek vagonlara dolduruldular.

Nakiller esnasında anneler ve çocuklar,dedeler ve nineler birbirlerini kaybetti.

Balık istifi vaziyette vagonlara bindirilen Kırımlılar 

• Sibirya'ya
• Özbekistan'a
• Urallara ve Kazakistan'a sürgün edildiler.

Vagonların kapıları ölenlerin atılması için bir kaç günde bir açılıyordu. 

Ölenlerin cesetlerini kurtlar kuşlar yedi ,

Kapılar açıldığında susuzluktan yanan çocuklar su içmek için indiğinde yollarda bırakılarak yola devam ediliyordu. 

Yolculuk üç hafta sürdü, sürgünlerin yarısı yollarda öldüler

Birer edep abidesi olan genç tatar kızları herkesin içinde tuvaletlerini yapamayıp kendileri tutmak suretiyle çatlayıp ölüyorlardı. 

Bu eziyetli yolculuğa bünyesi dayanamayan yaşlı ve çocuklar hazan yaprağı gibi dökülüyordu

Geçecekleri yollarda propagandalar yapılmıştı. "Kaçkınlar geliyor" sözü her tarafta yaygındı. 

SONUÇ

Dertlerini anlatabilmeleri uzun zaman almıştı. 

Onları zorlu bir hayat bekliyordu. 

Vagonlar dolusu insanların her birinin acıklı birer sürgün hatırası vardır.
Gittikleri yerlerde hiç kimse onları kırmızı halılarla karşılamıyordu. 

Onları çok zorlu bir hayat bekliyordu. 

Bu vagonlar dolusu insanların her birinin acıklı birer sürgün hatırası vardır.

Kırım Tatar sürgünü'nün yıl dönümünde can veren soydaşlarımızı rahmet ve minnetle anıyorum

Kırım'a uygulanan soy kırımını unutma , unutturma !