turp ile salgamla ulke yonetilmez
Turp, Şalgam ve Memleket Meselesi: Bir Yozgatlının Feryadı! 🥕🥴🇹🇷
Turp ile Şalgamla Ülke Yönetilmez! | Yozgatlı Çiftçiden İronik İsyan
Yozgatlı bir çiftçinin Erdoğan'a yönelik "Turp ile şalgamla ülke yönetilmez" E o zaman soralım:
Neyle yönetilir bu koca memleket?
Yozgat ovasından bir bağırış yükseldi:
"Reis! Turp var, şalgam var…
Memlekette herkes “turp gibiyim” diyor ama banka hesabı makarna paketine döndü, ay sonu geldi mi streç film gibi geriliyoruz.
Mazot desen kilise direği gibi kalın, şalgam ve turp iğneden bile ince…
Çiftçi sabahın köründe tarlaya gidiyor, akşam eve dönerken kuru ekmeğe şükrediyor.
Ve birileri hâlâ çıkıp diyor ki:
"Şalgam da milli içeceğimiz!" 😅
Ulan bari rakı masasında deseydiniz, azcık mantıklı olurdu!
Devleti yönetmek şalgam suyuyla mideye inen "halk edebiyatı" değildir.
Turp metaforu aslında derin:
Turp ne kadar diri durursa dursun, çürümüş toprakta yetişmez.
Yani halk açsa, umut yoksa, gençler kaçıp gidiyorsa…
İstersen her köye turp dik, şalgam suyunu çeşmeden akıt:
Yemezler abi, yemezler! 👎
Yozgatlı çiftçi ne dedi aslında?
“Boş vaatle, yapay gündemle, kısır döngüyle, ülke yönetilmez.”
Adam okumuş değil belki, ama Anadolu’nun IQ’su çeyrek asırlık danışmanları cebinden çıkarır.
Bakın burası çokomelli:
Ülke ekonomiyle yönetilir, eğitimle yönetilir, adaletle yönetilir.
Turp değil, liyakat lazım. Şalgam değil, şeffaflık lazım!
Yozgatlının sesi Yozgat’ta kalmasın, duvarlara çarpıp geri dönmesin.
Turpçulukla, şalgamcılıkla olmaz bu işler.
Halk artık "soğan var mı?" diye değil,
"Bu düzen ne zaman değişir?" diye soruyor.
Ve biz de diyoruz ki:
Ey yönetenler! Mutfaktaki yangın turp suyu ile sönmez.
Biraz vicdan, biraz ahlak, bolca akıl…
Şalgamı bırakın, halka bakın! 👂🇹🇷🔥
"Reis! Turp var, şalgam var…
Ama para yok, huzur yok, akıl hiç yok!" 😤
Ne diyelim?
Ne diyelim?
Adamın biri bağırdı, binlerce yürek sustu.
Çünkü gerçek bu:
Turp gibi olmak yetmiyor, memleket turşuya dönmüş! 🥴
Turp gibi olmak yetmiyor, memleket turşuya dönmüş! 🥴
🍠 Turp Gibi Sağlamız Ama Cebimiz delik!
Memlekette herkes “turp gibiyim” diyor ama banka hesabı makarna paketine döndü, ay sonu geldi mi streç film gibi geriliyoruz.
Mazot desen kilise direği gibi kalın, şalgam ve turp iğneden bile ince…
Çiftçi sabahın köründe tarlaya gidiyor, akşam eve dönerken kuru ekmeğe şükrediyor.
Ve birileri hâlâ çıkıp diyor ki:
"Şalgam da milli içeceğimiz!" 😅
Ulan bari rakı masasında deseydiniz, azcık mantıklı olurdu!
🧠 Felsefenin Dibine Vuralım: Turp Mu Devlet Aklı mı?
Devleti yönetmek şalgam suyuyla mideye inen "halk edebiyatı" değildir.
Turp metaforu aslında derin:
Turp ne kadar diri durursa dursun, çürümüş toprakta yetişmez.
Yani halk açsa, umut yoksa, gençler kaçıp gidiyorsa…
İstersen her köye turp dik, şalgam suyunu çeşmeden akıt:
Yemezler abi, yemezler! 👎
🗣️ "Kuru soğan bile lüks oldu reis, sen hâlâ şalgam diyorsun!"
Yozgatlı çiftçi ne dedi aslında?
“Boş vaatle, yapay gündemle, kısır döngüyle, ülke yönetilmez.”
Adam okumuş değil belki, ama Anadolu’nun IQ’su çeyrek asırlık danışmanları cebinden çıkarır.
Bakın burası çokomelli:
Ülke ekonomiyle yönetilir, eğitimle yönetilir, adaletle yönetilir.
Turp değil, liyakat lazım. Şalgam değil, şeffaflık lazım!
💬 Son Söz: Halka Kafa Tutma, Halka Kulak Ver!
Yozgatlının sesi Yozgat’ta kalmasın, duvarlara çarpıp geri dönmesin.
Turpçulukla, şalgamcılıkla olmaz bu işler.
Halk artık "soğan var mı?" diye değil,
"Bu düzen ne zaman değişir?" diye soruyor.
Ve biz de diyoruz ki:
Ey yönetenler! Mutfaktaki yangın turp suyu ile sönmez.
Biraz vicdan, biraz ahlak, bolca akıl…
Şalgamı bırakın, halka bakın! 👂🇹🇷🔥
Turp Elimde, Dert Gönlümde 🥕🧠🇹🇷
Turpu tuttum elde, dedim ki:
Baba malı bu toprak!”
Ektim, biçtim, söktüm…
Beş para etmedi çöktüm!
Şalgamı döktüm sofraya,
Dediler “Milli içeceğinle gurur duy!”
Ulan içim yanıyor!
Bu neyin millîsi, bu neyin gururudur?
Soğan kabuk, mazot altın,
Kuru fasulye bile artık düğün yemeği sayılır.
Fiyatlar füze, akıl pazarda yok…
Ve hâlâ biri bize masal anlatır!
Diyorum ki ey büyükler,
Turpla şalgamla olur mu devlet işi?
Siz yukarıdan bakınca pembe mi görüyorsunuz
Bu milletin kara kışını?
Yeter ulan!
Biraz da adalet, biraz da akıl koyun torbaya,
Çiftçinin nasırına değil,
Yüreğine bakın ovada!
Ektim, biçtim, söktüm…
Beş para etmedi çöktüm!
Şalgamı döktüm sofraya,
Dediler “Milli içeceğinle gurur duy!”
Ulan içim yanıyor!
Bu neyin millîsi, bu neyin gururudur?
Soğan kabuk, mazot altın,
Kuru fasulye bile artık düğün yemeği sayılır.
Fiyatlar füze, akıl pazarda yok…
Ve hâlâ biri bize masal anlatır!
Diyorum ki ey büyükler,
Turpla şalgamla olur mu devlet işi?
Siz yukarıdan bakınca pembe mi görüyorsunuz
Bu milletin kara kışını?
Yeter ulan!
Biraz da adalet, biraz da akıl koyun torbaya,
Çiftçinin nasırına değil,
Yüreğine bakın ovada!
